رهایم کن

رهایم کن ای آرزوی محال 
رهایم کن ای خوبتر از خیال
رهایم کن ای غصه ناتمام
رهایم کن ای گریه‌ی بی امان
تو را دوست دارم گلم، حسرتم
تو را دوست دارم به قدر توان
تو را دوست دارم نفس های من
بیا یک دفعه پیش قلبم بمان
تویی از ستاره ز من دور تر
ز خورشید و مهتاب پر نور تر
تویی حسرت کل دنیای من
تویی اسب وحشی زیبای من
ببین زخم قلبم که سر باز کرد
دوباره ز شوق تو پرواز کرد