رمیده آهو
چه شود گرلب شیرین و گُلت
بزند روی دلم لب خندی!
و به این باد دل افزای بهار
بِسِپاری تو مویْ یک چندی!
چه شود گر دلِ خارای تو یار
چو همان مومِ لبت نرم شود
وَچواین عشقِ منِ بی تب وتاب
دلم از یک نگهت گرم شود!
چه شود گر که زِ شیرینیِ خود
کمَکی بر دل و جانم بخشی
زِ دو تا چشمِ فریبای خمار
بدهی زندگی ام را نقشی
چه شود گر متمایل بشوی
تو به این عاشقِ دیوانه،کمی
وَ به احساسِ من اَرجی بِنَهی
که زِعشقت شده در پیچ وخمی
-وَ چو رویا به دلم می بافم!-
چه شود گاه بر این کویْ شوی
به بَرَم آمده از چنگ رقیب..
وَ چو آن رمیده آهویْ شوی
* * *
Kourosh:
درود بر دوستان همراه
"عظیم قیچی ساز" از شهر سرفراز تبریز،موفق شد در 96/02/29 چهاردهمین و آخرین قلّه ی بالای 8000 متر دنیا در هیمالیا را،فتح نماید و نام خود و ایران را در "کلاب 8000" های جهان ثبت نماید.کاری که تنها #16 نفر در جهان انجام داده اند.ین پیروزی را به ملت ایران و این دلاور آذری فروتن تبریک میگویم و مراتب سپاس و قدردانی خود را با این شعر تقدیم ایشان می نمایم.
#عظیم_قیچی_ساز
#اورست_8000_بام_دنیا
خبر پیچیده است در قلب ایران
یلی برخاسته از خاک شیران
تبارش باقر و ستّار خان است
همان عشّاقِ بگذشته زِ جان است
زِ تبریزی که"سر" باشد به ایران
که خاک رادمردان باد و شیران
دگر باره سرافراز این وطن کرد
فدا بر خاک ایران جان و تن کرد
هوای عاشقی در جان او باد
وَ کوهستانِ ما هم خوانِ او باد
هَزاری که هزاران را نوردید
به راه عاشقی سختی به جان دید
سپرده او دلش در راه جانان
گذشت از خوان هفتم بر هزاران
گذر کرد از یخ و برفی به سختی
به زیر پای او قلّه چو تختی!
سرافرازانه او بر اوج قلّه
وَ پیروز آمد او بر فوج قلّه
"عظیم" ما که"قیچی ساز"او بود
تمام قلّه ها را فتح بنمود
کِلاب "هشت" را او در هزاران
نموده ثبت، نامِ مامِ ایران
وَ شایسته بوَد یارا بر او نیز
که بر عزم عظیم او زِ جا خیز
بنازم مادری که زاده او را
فروتن سختکوشی مردِ برنا
چنین برگی دگر شد ثبت از ما
چو لوحی از طلا بر بام دنیا
وَ ایران عزیزم جاوِدان شد
وَ باز از او سزاواری عیان شد
حمیدرفیعی راد(کوروش)
سلام
زیبا قلم زدید