چندکوتاه

باعرض سلام وخوش آمدگویی
به تمام عزیزانی که تازه به جمع اعضای سایت ناب پیوسته اند
خوشحالیم ازحضورشان دراین جمع بزرگ ادبی چه انهایی که ازطریق گروه وکانال تلگرام خودسایت شعر ناب جذب اینجاهم شدند وچه آنهایی که ازکانالها وجاهای دیگری اینجا تشریف آوردند

می خواستم توجه تمام اعضای سایت رابه نکاتی جلب کنم چه عزیزان تازه وارد وچه کاربران قدیمی سایت
همان طورکه می بینید هر روز ادمینهای کانال تلگرام سایت تعدادی ازاشعارشماعزیزان را انتخاب کرده ودرسایت قرارمی دهند
دراین بین عده ای اعتراض دارند که چرا اشعارمارا نمی گذارند دراین کانال.......
بایدبگم که ماهیچ غرضی نداریم سه ادمین هستیم که سرمی زنیم به اشعارو شانسی هرشعری راکه حس کنیم بهترومحکم تراست و
خصوصیات یک شعرخوب رادارد انتخاب می کنیم ودرکانال قرارش می دیم گاهی اوقات وبعضی روزهاهم شاید اصلن فرصت نکردیم وکم شعرگذاشتیم.......
درضمن من نوعی تنها مسوول این کارنیستم وامیدوارم خرده نگیرند اگر گاهی نمی تونم به دلیل کمبودوقت به تمام اشعارسربزنم وانتخاب کنم وامیدوارم فکربدنکنند وازدست ماادمینها دلخورنشند چون کانال معمولن اشعاربهتروکامل تری رامی طلبه که درآن قراربدهیم که مخاطب اعتراض نکنه وعضوش بشه
برنامه ی خاصی هم نداریم شایدیک شاعر هرروز شعرارسال کند به سایت وتمام اشعارش هم خوب باشد ما ازاون درکانال استفاده می کنیم وملاک انتخابمان استحکام اشعاراست وشعرای درواقع بی نقص را قرارمی دیم تابتونیم وشایدهم گاهن شعری دیده نشه که خیلی هم خوب باشه وفراموش بشه
می تونند به من پیام شخصی بدن تابزارمش کانال اگه مایل بودند وشرایط یه شعرکامل وبی نقص راداشت شعرشون
ودوم اینکه مخصوصن هرکدام ازادمینها که شعری رابرای کانال انتخاب می کننددرزیرآن شعرمی نویسد که اقا یاخانم فلانی مااین شعر رادرکانال سایتمان قراردادیم تا ادمین بعدی که شعر رامطالعه کرد ببیند که قبلن انتخاب شده ودیگه تکراری نگذارندش درکانال وبدنند که این شعر توسط شخص دیگری درکانال گذاشته شده
باتشکرازهمه ی شما اساتید وادیبان که درک می کنید ماتلاشمان این است که بهترین فضارابرای شماعزیزان بوجودبیاوریم دراین سایت
واین مستلزم همکاری خود شماهم هست.........
کسانی هم که هنوز عضوگروهها وکانالهای مانیستند وشاید متوجه نشدند می توانند باکلیک بروی لینک آدرسها درپایین صفحات سایت
به جمع بچه های گروههای تلگرامی شعرناب هم بپیوندند
با ارزوی موفقیت برای همه ی شما عزیزان شاعر

بادرود خدمت تمام دوستان واستادان عزیزم
که همیشه با حضورشون زینت بخش صفحه ام می شوند
توضیحی دارم درمورد شعراولم که مدتها پیش سروده ام و درکانالم هم به اشتراک گذاشتم ابتدا وبعدهم درسایت
کابوس تلخ ودرناکی است
بیداری
وقتی که عشق
دست خواب رابگیرد
وباخودش ببرد
ازشهرچشمی!
امروز یکی ازاعضای کانال اشعارم برام پیام داد که
اشعارتان خیلی سطحی شده وچرابانویی مثل شما که اشعارتان محکم اسست وحتی به عرفان رسیده اید شعری اینگونه سطحی نوشته اید وگفته اید
ومجبورشدم توضیحاتی براشون بدم واینجا هم بدندیدم که توضیح اندکی داشته باشم برای آنهایی که نگاهشون شبیه به این دوست عزیزم هست
گرچه یک شاعرهیچ وقت شعرش راتوضیح نمی دهد ومخاطب مختاراست که هرجوردلش می خواهد برداشت کند!خواه لذت ببرد وخواه نه
یکی ازخصوصیات مهم افراغ اندیشه تکیه براندیشه وتفکردراشعار است گرچه هیچ گونه ادعایی ندارم دراین نوع شعر وفقط دیرزمانی است شاگرد کوچکی هستم که دوست دارم تقلیدکنم ویادبگیرم ازاستادبزرگوارم احمدی زاده که اشعارشون خاص خودشون هست......
دراین شعرکوتاه هم که به ظاهربسیارساده وسطحی به نظرمی رسه یک پیام جاداره واون هم پیام بیداری است
که همه ی ما درابتدا که شعررامی خوانیم فکرمون به این معنا کشیده میشه که شاید شاعرکسی رودوست داره وازعشق اون همیشه بیداره
خب این معناهم درش مستترهست اگر به ظاهرامرنگاه کنیم وعیبی هم نداره یک عاشقانه ی محض هم که باشه مهم لذت مخاطب هست
ولی یک معنای پوشیده وپنهان داره که اون بازهم درهمین کلمه ی بیداری نهفته است ودرواقع ایجازاین شعرکوتاه هم دراینجاست
بیداری معنای زیادی دارد!
. بیدار بودن.
۲. [مجاز] هوشیار بودن.
مترادف و متضاد
1. سمر، یقظت، یقظه
۲. آگاهی، انتباه، هوشیاری وبصیرت
۳. رستاخیز، نهضت ≠ غفلت
که اگر بیداری را به روشن بودن وآگاهی وهوشیاری معناکنیم
معنای شعرعوض می شود ورنگی غیرازیک عاشقانه ی محض معمولی می گیرد
که البته بستگی دارد که عشق رادراینجا چگونه معنا کنیم ؟!!
که بارها بهش اشاره شده که عشق انواعی دارد عشق انسان به انسان مردبه زن زن به زن یا مرد به مرد ودردرجاتی بالاترعشق انسان به تمام انسانهای اطرافش که همان محبت ومهربانی است که درواقع زیرمجموعه ی عشق به خالق انسان است چون تاانسان خدارخوب نشناسد ومحبت اودردلش جای نگیرد به بنده ی خداهم رحمی نخواهدکرد ومحبت بلد نخواهدبود ......
عاشقی واقعی همیشه هوشیاراست خواب ازسرش می پرد کسی که درد اجتماع وادمهایش رامی فهمد ودرک می کند بیداروهوشیاراست واین بیداری وهوشیاری درد آوراست بخصوص اینکه دردهاراببیند وکاری نتواند بکند اینگونه بیداری دردناک است مثل کابوس یعنی نه می تواندبی خیال باشد وبخوابد ونه کاری ازدستش برمی آید درست مثل وقتی که خوابی ویک کابوس وحشتناک نمی گذارد ازخوابت لذت ببری
ازبیداری هم لذتی نمی بری چون عاشق دردهارابیشترحس می کند
تاکسی که هیچ گونه تعلقی به کسی ندارد وبی خیال است ودرواقع سرش ازهیچی درنمیاد فقطوفقط دنبال لقمه ای نان ایست وبس دیگه مهم نیست که دوروبرش چه اتفاقی می افتد
کسی که عشق حال واقعی یامجازی خواب را ازچشمش می گیرد بیداراست
حتی عشق مجازی هم بیدارکننده است یک عاشق واقعی وقتی کسی راواقعن دوست داردوبه اونمی رسد کم خواب میشود واگر عشق واقعی باشد هم بیدارتراست و دراینجا بیداری بیداری به معنای هوشیاری و روشن بودن وآگاهی ودانایی است واین یعنی یعنی یک درد بزرگ کسی که بصیرت وآگاهی دارد به همه چیزاطرافش فکر می کند می اندیشد وبرایش مهم است که چه اتفاقی دردوروبرش می افتد
بیداری راهمان بصیرت هم می شودمعنا کرد وبصیرت به معنى دانایى، بینایى، بینایى دل، هوشیارى، زیرکى و یقین . واژه‌ بصر نیز در گاه درباره‌ بینایی ظاهری و حس و گاه درباره‌ بینایی باطنی و عقلی به کار می‌رود. نزد اهل معنا، نیرویى نهانى و قوّه اى قلبى است که در شناخت حقایق تا عمق وجود و باطن ذات آن رسوخ مى کند. برخى از اهل معرفت مى‏گویند: بصیرت قوّه قلبى یا نیرویى باطنى است که به نور قدس روشن گردیده و از پرتو آن، صاحب بصیرت، حقایق و بواطن اشیا را در مى‏یابد. بصیرت به مثابه بَصَر (چشم) است براى نفس. در حدیث نبوى آمده که در دل هر بنده اى دو دیده نهانى است که به واسطه آن دو، غیب را مى نگرد و چون خدا بخواهد در حق بنده اى نیکى کند، دو چشم دلش را مى گشاید تا آنچه را که از دیدگان ظاهریش نهان است، بتواند دید. میان بَصَر که تأمین کننده نور ظاهرى، و بصیرت که آورنده نور باطنى است، تفاوت بسیار است؛
.عشق واقعی چشم انسان را بازترمی کندوبیدارتر نور ظاهرى، تنها با بینایى انسان سر و کار دارد. خورشید و ماه و چراغ، بیش از این که فضا را روشن و بینایى انسان را یارى کند، کارى انجام نمیدهد. پس اگر انسانى ناشنوا بود یا در بویایى و لامسه و گویایى خود نقص داشت، با تابش آفتاب و مهتاب و نورها، مشکلاتش حل نمی شود. اما نور باطن همه نقصهاى (باطنى و معنوى) انسان را برطرف، و در صورتى که درون کسى را روشن کرد، ساحت جانش چنان نورانى مى شود، واین نورانیت اورا به بیداری می کشاند وکسی که بیداراست بیشتر حس می کند درد هارا

خدایا توخودخوب می دانی
که انسان بودن وماندن چه دشواراست
چه رنجی می کشد آن کس
که انسان است وازاحساس سرشار