ستاره

ستاره آسمان ماه خسته ام من
دراین کنج قفس بنشسته ام من
ندارم آشیانی را من زار
به صیّادی چرا دل بسته ام
لاله
گل لاله گل شبو گل یاس
گلم از ریشه زد آخر که با داس
که سیل خون شده دردامن دشت
بخوان تو سوره حمد سوره ناس
آسمان
چشم برهم نزدم تا که شکسته بالم
آسمان گریه نکن منکه مریض احوالم
عمری اندرقفسم سوختم و ساخته ام
غیرغم نیست کسی تا که  بپرسد حالم