یک سپیددیگر

نم کشیده خاطراتم

از فرط گریه.

پر نمی شود اما،

جای پای تو ،

با تمام دلتنگی من  !

بی تو نه بهار

با درختی آشتی می کند و

نه کسی به دلجوئی برگهای پائیزی می رود

و چشمان مرا

هیچ عینکی قانع نمی کند

که میان گریه و درخت و برگ

                                 رابطه ای نیست