به یاد فروغ فرخزاد

روشن تر از

چراغی

تو فروغ شعر

مایی

سرو هنر با تو

بلند به باغ جهان

شد

چشم تو

آینه ای ست

که از اعماق ناپیدای آن

چشمه ی زلال

عشق

بیرون می آید

سیاهی را پاک می کنی

و می درخشی

مانند مهتاب

تو

دختر آفتابی

دختر آناهیتا

دختر خون عشق

تو

فروغ فصل شکفتنی

صدایی که مثل صدای

هیچ کس نیست

صدایی که

می گوید

پرواز را به خاطر بسپار

پرنده رفتنی است