پل ِ صراط

یـک روز  ِ دگــــر ،اگــــر بـبینـــم رویــت

حتـّی کــــه اگـــر ،اخـــــم کنـــد ابــرویــت

گــرجــان برَهَـد زجسم؛آن روزخوش است

زیــــرا کــه تمــا م ِ من،پــُراست از بویـت

درعشق نــدانـــم کــه چه رازیست ،چنین

دل گشته اسیـــر  ِچشــــم  ِ چـون آهـویت

از روی پـُـل  ِ صــراط بـــاریــک ِخـــــدا

رد مـــی شــوم ار بـــاد دهـــی گیسویـت

چون مست ِ تـــوام؛ بـدان که خواهم افتاد

هنـــگا م  ِ فـُـرود ســر نـَهَـم زا نــویــت

در روز  ِقیــامت، بـه خـــدا خـــواهم گفت

من شـــانــه شوم تـــا کــه زنی بر مویت

آنـــــروز،اگـــــر کـــه فرصتی با قی بود

چـــون بـــاد ،زجـــا خیـزم و آیـم سویـت

اینجــا کـــه نشد ،ولـــی ســرای بـــا قی

فـــریــاد زنــــم تــا کـه شَـوَم هــم کویت

بــا اینــکه زعـــاشقی، بـــلا دیـــده دلـم

ارزد ، چــو اگـــر، دوبــاره بینـم رویــت

بــا ایـــن دل ِ محزون بــه گما نم که خدا

اینبــار شــود عـــاقد و من هــم شویـت