باز هم تو

باران  ، بوی تو را می بارد

و پائیز ،

یاد ترا عریان می کند

می دانم

باورت هنوز بامن است و

سنگ فرش کوچه هم

انکار نمی کند ،

من از ثانیه های مبهوت و

صورتکهای عبوس و

قلب های خشکیده ی رو ی بید

خاطراتمان را مرور می کنم

باشد

که روزی ............