شاه ترانه ی مادر

مرا دنبال کنید

رنگ شــعــر

رنگ زمینه

دفاتر شعر جاسم ثعلبی (حسّانی)

آخرین اشعار ناب جاسم ثعلبی (حسّانی)

شاه ترانه ی مادر (الام مدرسةً اذ اعددتهــــــــا ، اعدت شعبٌ طیب الاعـــــــراقِ) مادر مدرسه ای است اگر چه ساختی ، مردمی زیبا صفت دریافتی تو نباشی مادرم ، خوابم نمیـــــــره حسِ آرامشِ ، اون نگاهِ چشمــــات عطرِ زیبایِ تنت مُشک و عبیـــــره تو رو قابِ دل کشیدی رویِ زیبـات *** یادمِ تو سرمـــــــــایِ برف یه روزی بغلم کردی توی فصلِ زمستــــــــون دل درونِ کلبه ات مشتاق عشـــــــقِ جسمِ تو خیسِ تو قطره های بــارون *** مادرم جون منی فدای پایــــــــت شبا بیداری کشیدی واســـه دردم خوشی و ناراحتی رو من حسابش باز می شه قلب تو وقتی می خندم *** کم کم از ژرفایِ دره ها گذشتـــــــی کاروان زندگی کرده عبــــــــــورش سال ها تو آسمونِ باز جشنـــــــــت پر زدم تو شادی و جشن و سرورش *** چادرت زدی کنارِ خنده هام وقتی دیدی عاشقِ ستــاره ام تو نمازت دست بردی با دعا باختی آینده از دردِ تـنــــم *** می دونی مادر دلم وصـــله ی تو وقتی ناراحت میشی دل می گیره مثلِ اینکه رابطِ عشق و وفـــــــا توی قلبِ نازنینت اسیـــــــــره *** بر فرازِ برجِ شادی قابِ عکــــــــس تابشِ نور ستاره رو دیـــــــــــــدی دل ودلبر تویِ حجله ی عــــروس رمزِ خوشبختیم و با جون خــریدی *** ناگهان یه درزِ آسمون خــراش با شماتتِ غریبان پیله کــــــرد دلبرم با مادرم قهره چـــــــرا چتر زیبای دلم رومیلــــه کرد *** مادرم خیلی صبوره کوچ کرد با پدر به خاطرم رفته سفــــر سختی راه و رضایِ دلبــــرم دور شد از قهرِ ناز و دردسر *** رفت از پیشم دیگه برگشتی نیست یه طرف چراغِ دل خاموش کـــــرد دلبرم با گیسوی آشفتـــــــه اش رویِ دردِ بی دوا سر پوش کـــرد *** سکه رو انداخت افتاده رو خــط دل و رخ خندید واسه شادیـــم شب وروز ترانه می خواند برام ناز نازی گرم کرده سردیـــم *** گاه گاهی به مامان زنگ می زنم قلبِ اون سنگین ورفتارش خمار با متانت می گه با اشکِ دلــــم تویّ خوشبختی گلِ عشقت بکار *** شبی از شبهای خسته بی هـــــوار خواب دیدم مادرم رفتـــه به دور همه در سوگش عزا دارن به غـم دست های همسرم رنگی وشور *** پا شدم از خواب تابوتش دیـــدم مادرم کجایی ؟ اون و نبریـــــد اون همان یارِ وفا دارِ دلــــــــم روی زخمِ ساده ام دل می درید *** عجله کرده دلم نصفِ شبـــــی با لباسِ مشکی ام رفتم ســـراغ مادرم زیرِ ملافه خفته اســـــت دلِ من از این جدایی داغِ داغ *** گریه سر دادم کجایی مــــــــــادرم بغص در عمقِ دلم محور شـــــــده عذر خواهی دیگه هم فایده نداشت روحِ مادر از جسد پرپر شـــــــده *** الوداع لبایِ سردش بوسیـــــدم بویِ شیر اومده از لبش خــــدا بغلش کردم به دل وحیی رسید پسرم نگو که مادر بی وفــــاء *** جاسم ثعلبی (حسّانی) 03/08/1391

۰

شاعر درخواست نقد دارد