نو

نقد !!!!!!!!!
سخن از نقد مرا برد تا سراب سرخ سیلی. 
سرخ کردن صورت با سیلی.
البته این کجا و نقد کجا 
رنگ رخساره مرا رسوا کرد.
 سرخ شد رد بزرگ  سیلی‌ .
ناخودآگاه درآیینه با لرز گفتم ؛

سیلی نقد سلام.

مزه ی نقد چرا؟؟؟!!!؟

 پس چرا  زبان به کامم تلخ است.

 لاجرم زبان به تلخی کلامم غلتید؛

عاقبت بخیر وشیرین گردد.

 یک نفربود که با گوش دزدی میکرد.

دزدی اش عادی بود،

ساده!
عرفی!

ناخود آگاه زبانش غلتید،
 گفت؛ 

آهان !!!!!؟؟؟؟

گفتی کجا.؟؟؟؟؟!!!

 غرق گشتم به سکوت.

 رد سرخ سیلی جار میزد و مرا  دوبارگی رسوا کرد

شکل سخت پاسخ.

 باز هم سرخ شد اما نه درد بزرگی سیلی. 

دردی از قرمزی  خجالت رد سرخ

یاد حرفای نصیحتانه ی مادر؛

 که سه تلخیست در تجربه ی قید حیاط
؛

تلخی صبر.
تلخی نقد.
تلخي حق.

سه قلم جنس خام،

که باحرارت رفتن عمرکه با تجربه ا ی نسوز
درگذرچاشنی زمان!!

 تلخی آن سه قلم،
شیرین وگورای وجود؟؟!!!!!
آخ که
رد سیلی نقد باز مرا رسوا کرد
کیست اینجا؟؟؟؟!!؟ صدای نفس می‌آید

 وای دیدی فهمید؛!!! باز باید  دعوا کرد
دزدی صدای من باب شده !!
اما این بار خشت دیوار خود را کندم.
 مادرم آن رفیق بی کلک
خیره !!!!!
، حیران؟!!!
ندا داد؛

 پسرم ّ؛
چراپریشان؟؟؟؟!!!
 به خود گفتم نقد!!؟؟ رشته کلامم از هم بگسیخت 
همه چی یادم رفت

 پشت گوش خاراندم؛

نه از خجالت ،!!
نه شرم!!!!
بلکه شاید؛

رشته ی کلام رفته از یاد به خاطرآید.
آن کلامی که گریزد ازیاد.                          
از نوک زبان؛؛ً
البته‌؛ 
با لحنی لرزان .
خیلی بلند !!!!
جارزدم،؛
 آینه !!!!!!
کجا شدی سرگردان؟؟؟؟!
 سخن آمد یادم تا؛
پشت گوش خاراندم.
 جار زدم؛!!!!
 آیینه؛!!!!
زود باش ؛
همین الآن؛!!!
یاللّا؛؟؟؟!!

 ردّ سیلی مرا بر خود من برگردان .
سیلی سرخ نقد.
واقعا قیمتیّه
نفیس . گران
 نقد!!!؟؟؟؟؛
 برادر حقّ و حلال حقّ است.
 تلخ تلخ !!!!!
 نقد وحقّ ؛
 دوقلویی درشکم یک مادر 
 وای دیدی فهمید؟؟؟!!؟
 مادرم باز شنید 
مضطرب !!
 دل نگران!!!!
  زلزله در جانش!!!
حیرت زده!!؛
 پسرم ؛
چرا ؟؟!!
هذیان؟؟!!
 چه برانی به زبان ؟؟؟!!!
گفتمش مادر جان
 هیچکس نیست به جز من
 پسرت با داوری بنام وجدان .

نقد و حق تلخ تلخ
 میوه شیرین دارند
راستی؛ 
 چه تلخند صبر با رنج.
البته!!!
 پاداشش کمترزگنج
نیست.