کوچه‌ی من

برگرد که دائم شب من تار نگردد
چشمانِ دلم بار دگر زار نگردد

پاییز مرا تیره و تاریک نگردان
تا کوچه‌ی من یکسره خونبار نگردد

برگرد که بی چشمِ عسل دار تو گیجم
این غمزده با ناز تو تب دار نگردد

تا عابر آواره و پر حسرتِ شهرم
این راه پس از عشق تو هموار نگردد

سخت است که با یاد تو یک عمر نسوزم
باید چه کنم داغ تو تکرار نگردد


شاعر: مهدی ملکی الف