باتلاق انديشه

 طوفان سرد روزگار چه بی رحمانه می کشد

خاطره انسانهای درد کشیده را

ناجوانمردانه تازیانه می زنند

بر این وجود پر از تشویش

کاش هرگز نبود

اما...

او انکار می کند بودنش را در این دوران بی مهری

گر چه ظالمانه پرپر می کنند اندیشه درونش را

وعقایدش را می پوسانند بدونه هیچ بهانه ای

فرصت عاشقی را از او می گیرند

حتی برای پرنده ای زخمی

در تحریم اندیشیدن می خشکد این ذهن کبود

بگذارید بیاندیشم

که روزی عاشق بو ده ام...

کاری از.....شهاب احمدی   (غروب دلتنگي)

دلتنگي  نوشت:دلتنگ که باشی ، آدم ِ دیگری می شوی