پست های وبلاگ

درود بی پایان خدمت استاد بسیار عزیز و هنرمند ارزشمند و فاخر و توانمند جناب زارع عزیز ... البته بنده نتوانستم با داستان زیبای شما همزاد پنداری کنم چون من در زندگی مجردی که مستقل هم بود از خانواده بسیار سخت کوش بوده و توصیه همه این بود که همین هستی باش تو که مشکلی نداری خودت را بیچاره نکن و هنوز هم در زندگی مشترک به همان روند پیش میروم که البته محکوم به همراه اشتن برچسب زن ذلیلی بین دوستان هستم که البته از این موضوع ناراحت نیستم زیرا هم عادت به انجام کارهای خانه دارم و طاقت ندارم منتظر باشم تا خانه آنطور که می پسندم مرتب و منظم شود و خودم دسن به کار می شوم . البته جدای از این موضوع حاشیه ای پند اصلی داستان شما بسیار برای من ملموس بود گاهی وقتی متوجه نعمت داشتن یک همراه خوب می شوی که آن را از دست داده ای .. برداشت من درست یا غلط از این داستان زیبا این بود و اینکه همواره راه بازگشت باز است و باید زود جنبید تا به فرموده قیصر عزیز زود همه چیز دیر نشود دست مریزاد .قلمتان همواره روان و آثارتان پایدار بر صحنه هستی

درود

درود

درود استاد عزیزم
داستانک زیبایی بود
روزهای زیادی خودمان را امیدوار کردیم به مسیحا نفسی که می اید و نفسهایمان رفت و به شماره افتاد.
امیدوارم مسیحا نفسها به موقع بیایند نه بشود نوشداروی بعد از مرگ سهراب .
قلب مرده نوشدارو و دم مسیحا که هیچ زندگی هم زنده اش نمیکند

درود جناب زارع عزیز داستان گرم والبته در انتها تراژدی بود که خواننده ی مطلب رو با خودتون همراه کردید به سادگی و زیبایی

درود استاد زارع گرامی.. مثل هميشه قلم زیبا و روان ودلنشین شماخواننده رو تاانتهای داستان باخودش همراه کرد. البته برداشت من از انتهای داستان اگر درست باشه بسیار غم انگیز بود... با آرزوی سلامتی و روزهای شادوعاشقانه...درپناه حق..پیروز و سرافراز باشید

سلام ودرود براستاد بزرگوار جناب زارع
درودخدا برشما بسیار زیبا وقشنگ دلنشین بود آفرینش شما
عاقبتتون بخیر باخانواده الهی زندگیتون به زیبایی رنگین
کمان درخت دانشتون پربار انشاءالله