· نام
حضرت معصومه علیها ال
سلام « فاطمه کبری » بود ، زیرا امام مو
سی کاظم علیه ال
سلام
سه دختر به نام فاطمه داشتند و
حضرت معصومه (
س) بزرگترین آنها بود .
· مادر آن
حضرت ، بانوی بزرگواری به نام « نجمه » خاتون بود .
· لقب «
معصومه » را امام رضا علیه ال
سلام بر ایشان نهاد .
· در شرافت ن
سب
حضرت معصومه (
س) همین ب
س که ایشان دختر امام ، خواهر امام و عمه امام ه
ستند و همگی این ائمه بعلاوه امام باقر و امام صادق علیهما ال
سلام در جلالت شأن ایشان ، روایت دارند . آن
حضرت از معدود امام زادگانی ا
ست که پنج معصوم در عظمت شأن او
سخن گفته اند .
· در
ست ا
ست که روایات متعدد و فراوانی در شأن شهر قم و اهالی آن وارد شده ، ولی به طور م
سلم اهمیت و مقام
حضرت معصومه (
س) به این جهت نی
ست که در قم مدفون گردیده اند بلکه در میان فضائلی که قم دارد مهمترین فضیلت این ا
ست که
حضرت معصومه (
س) را در خود جای داده ا
ست . تعداد 444 امامزاده بزرگوار در قم مدفونند حتی در جوار مرقد
حضرت معصومه (
س) دختران مکرمه امام جواد (ع) آرمیده اند .
· با توجه به اینکه
حضرت معصومه (
س) در
سال 201 هجری قمری رحلت کردند عمر شریف
حضرت حدود 28
سال بود .
· در میان حدود 37 فرزند
حضرت کاظم (ع) فقط امام رضا (ع) و
حضرت معصومه (
س) از یک مادر ، آن هم بانوی بزرگواری چون نجمه خاتون متولد شدند .
·
حضرت معصومه (
س) 21
سال تحت
سرپر
ستی امام رضا (ع) بودند زیرا امام کاظم (ع) در
سال 179 هجری قمری به د
ستور هارون زندانی گشت و
حضرت معصومه (
س) در آن زمان 6
ساله بودند و تا زمان هجرت امام رضا (ع) –
سال 200 هجری قمری – تحت کفالت
حضرت بودند .
·
حضرت معصومه (
س) پ
س از ورود به قم در منزل مو
سی بن خزرج اقامت گزیدند . این منزل به همین دلیل از دیرزمان مورد توجه شیعیان قرار دارد و هم اکنون نیز با نام «
ستیه » زیارتگاه مشتاقان آن
حضرت می باشد . «
ستیه » مخفف
سیّده به معنای خانم ا
ست . نام دیگر این محل « بیت النور » ا
ست که برخی به اشتباه آن را « بیت التنور » نامیده اند . با این توجیه که ایشان در مدت اقامت در آنجا ، نان می پخته اند .اما با توجه به بیماری
حضرت در مدت اقامت و مهمان نوازی قمی ها ، این توجیه پذیرفتنی نی
ست . این محل در خیابان انقلاب میدان میر ابتدای 45 متری عمار یا
سر قرار دارد .
· پ
س از وفات
حضرت معصومه (
س) پیکر مطهر ایشان را غ
سل داده ، کفن کردند و به محل حرم فعلی آوردند تا به خاک ب
سپارند . زمینی که هم اکنون مرقد مطهر
حضرت معصومه (
س) و صحن و
سرای آن
حضرت در آن جای دارد ، در عصر ورود
حضرت به قم به نام « باغ بابلان » خوانده می شد که از باغهای مو
سی بن خزرج بود . در آنجا اشعری ها
سردابی حفر کردند ولی نمی دان
ستند چه ک
سی باید
حضرت معصومه (
س) را در قبر بگذارد . ناگاه از جانب صحرا دو نفر
سوار نقابدار پیدا شدند ، وقتی به نزدیک ر
سیدند از مرکب خود پیاده شده و بر جنازه
حضرت نماز خواندند .
سپ
س داخل
سرداب شده و جنازه را دفن کردند . آنگاه بیرون آمده و رفتند و ک
سی نفهمید آنها چه ک
سی بودند . این قضیه دلالت بر کرامت و شرافت
حضرت دارد .
منبع :
حضرت معصومه چشمه جوشان کوثر ، محمدی اشتهاردی