سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 5 آذر 1403
  • روز بسيج مستضعفين، تشكيل بسيج مستضعفين به فرمان حضرت امام خميني -ره-، 1358 هـ ش
24 جمادى الأولى 1446
    Monday 25 Nov 2024
      مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

      دوشنبه ۵ آذر

      پست های وبلاگ

      شعرناب
      تاوان وفا 7
      ارسال شده توسط

      سامان سعیدی

      در تاریخ : جمعه ۴ مرداد ۱۳۹۲ ۲۲:۱۸
      موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۸۷۰ | نظرات : ۴

      علی : هیچی بابا ولش کن...
      لیلا: علی نمیگی ؟
      علی میخواست حرف بزنه که آقا رضا بهشون رسید و گفت : حاضرید مسابقه دو بدیم...؟
      لیلا: آره بابا ولی من باید جلوتر از شما دوفر واسم و زودتر حرکت کنم....
      علی : منم عقب تر از دوتاتون میدوم...
      آقا رضا یه چشمک به علی زد و وسط علی و لیلا وایساد و شروع به شمارش کرد 1 2 3 حرکت...
      لیلا سرشو پایین انداخته بود و با سرعت میدوید ...
      ولی آقا رضا و علی اروم اروم تخمه میشکوندن و به طرف خونه حرکت میکردند..
      لیلا با خوشحالی با سرعت به در خونه رسید ولی وقتی برگشت دید هیچکس کنارش نیست خیلی ناراحت شد..
      فهمیده بود باز بابا و علی سر کارش گذاشتن...زنگ خونه رو زد و مادرش درو براش باز کرد...و رفت تو خونه
      پشت در نشست تا بابا رضا و علی بیان.... صداشونو کامل میشنید که داشتند بهش میخندیدن...
      علی میگفت عجب حالی ازش گرفتیما...
      آقا رضا : اره باید بفهمه ما مردا در شرایط بحرانی دست تو دست هم هستیم...
      هنوز صحبتهای اقا رضا تموم نشده بود که لیلا درو باز کرد و گفت یکی طلبتون....علی اقا برا شما هم دارم....
      درو بست و با قیافه درهم رفت تو خونه...
      علی دیگه تو نرفت و به آقا رضا گفت بی زحمت مادرمو صدا کنیم ما بریم خونه...
      هر چی اقا رضا اصرار کرد علی قبول نکرد و مادرش اومد دم در و با هم رفتن خونه...
      تو راه خیلی تو فکر بود...با خودش کلنجار میرفت...
      از مادرش پرسید : مامان چرا اقا رضا با بابای رسول آشتی نمیکنه...؟
      مادرش جواب داد : چرا علی جون؟
      علی : همینجوری برام سواله...
      مادر : یه قضیه شخصیه ولی تا جایی که من یادمه اقا رضا مقصر نیست....
      علی : خوب چرا پدر رسول نمیاد آشتی کنه...؟
      مادر : نمیدونم مادر ولی قضیه مال سال ها قبله...
      مادر : راستی علی با خونواده عمت میری مشهد؟
      علی : نه دیگه بشینم کم کم درسامو بخونم...
      مادر : باریکلا امسالو تحمل کن بعد کنکور سال دیگه با هم همه جا میریم...
      علی : اره خودمم دیگه میخوام بشینم درسامو بخونم...
      به خونه که رسیدن...علی از خستگی فوری خوابش برد...
       صبح که از خواب بیدار شد رفت سر وقت کتاب های سال های گذشتش...
      تقریبا تو تموم کتاباش لیلا یادگاری نوشته بود..
      هر کتابی که باز میکرد رد و نشونی از لیلا بود...
      باز رفت تو فکر و رو کاغذ خط خطی میکرد...
      اصلا فکرای توی ذهنش مجال درس خوندن بهش نمیداد...
      رفت زنگ زد به رسول و با هم قرار گذاشتن برن کتابخونه...
      تو کتابخونه همه حواسش به رسول بود...
      ولی رسول چند روز بیشتر وقت نداشت...
      و کامل حواسش به درساش بود....
      علی تو توهماتش درگیر بود  نمیدونست با این دو راهی لیلا و رسول چیکار کنه...
      اون روز تا ظهر اصلا نتونست درس بخونه...
      با رسول خداحافظی کرد و رفت سمت خونه...
      تو راه به لیلا کلی فکر کرد و بالاخره تصمیم گرفت که به رسول بگه که لیلا رو دوست داره....
      تموم حرفایی که قرار بود به رسول بگه تا رسیدن به خونه بارها با خودش تکرار کرد...
      به خونه که رسید به رسول زنگ زد و برا بعد از ظهر تو حرم قرار گذاشت که بعد از اونجا برن کتابخونه...
      نهارو خورد و کمی استراحت کرد...
      یه کمی زودتر حرکت کرد تا تو حرم یه زیارت کنه تا رسول بیاد....
      وقتی زیارت کرد رفت گوشه همیشگی که با رسول تو حرم قرار میذاشتن نشست
      هنوز چند دقیقه ای نگذشته بود که رسول رسید...
      شروع کردن به حال و احوال کردن...
      علی : رسول میخواستم یه چیزی بهت بگم...
      رسول : بگو علی اقا... میشنوم...
      علی : راستش من... من ...من..
      رسول : تو چی ...؟
      علی : من دیشب خونه لیلا اینا بودم..
      رسول : خب بهش گفتی من اونو خیلی دوست دارم...
      علی : نه میخواستم همینو بهت بگم که...
      رسول : که چی بنال دیگه جون به لبم کردی...
      علی : راستش من با لیلا...
       

      ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
      این پست با شماره ۱۹۱۲ در تاریخ جمعه ۴ مرداد ۱۳۹۲ ۲۲:۱۸ در سایت شعر ناب ثبت گردید

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.



      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      ساسان نجفی(سراب)

      نیست جز عشق خالق هستی نام و نشان دلم
      میر حسین سعیدی

      مست از فدا نمودن سر را جدا نمودن ااا بر سر نیزه رفتن عشق از خدا ستودن ااا اشاره به حدیث قدسی من عشقنی عشقته وااا ن
      نادر امینی (امین)

      من از آنروز دیوانه لایعقل بشدم روی ماه توبدیدم سوی میخانه شدم تن وجان را برهیدم به فراموشی دل بشکستم دل خودرا سوی میخانه شدم بدر میخانه رسیدم همه دیدم مدهوش زخود وبیخودی اکنون برستم به نهانخانه شدم درنهانخانه نیافتم جز سرگشتگی روح وروان وزنهانخانه شتابان سوی بتخانه شدم چو نهانخانه و بتخانه ومیخانه همه بی روح بدیدم یکسره سوی ازل تاختم و سوخته هشیار شدم
      میر حسین سعیدی

      ما سر ز تن و دل ز جهان رسته و مستیم ااا بر زلف چلیپا دل خود بسته شکستیم ااا نزدیک دل شکسته شد منزل آن یار ااا در دل دل خود شکسته هستیم
      نادر امینی (امین)

      مستیم وزنیم دف چو دوعالم همه عشق است رقصیم وبنوشیم زقدح می که فرزانه عشقیم دیوانگی عبد همه پرتو ذات است یاهو کنیم برهنه گیتی چو دردانه عشقیم

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      1