زبان شعر در نثر صوفیه
کتاب تازهای از دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی منتشر شد.
به گزارش خبرنگار ادبیات و نشر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، کتاب «زبان شعر در نثر صوفیه» تازهترین اثر محمدرضا شفیعی کدکنی از سوی نشر سخن به چاپ رسیده است.
نویسنده در مقدمهی اثرش مینویسد: هر کس با تاریخ عرفان و مطالعات عرفانی آشنایی داشته باشد، میداند که این نوع نگاه به عرفان اسلامی، احتمالا بیسابقه است، ولی از بس که در طول این سی چهل سال این حرفها را در کلاسهای درس و بعضی مقالاتم تکرار کردهام و دانشجویان من آنها را در کتابها و مقالاتشان نقل کردهاند، بعضی از خوانندگان ممکن است تصور کنند که این حرفها از روزگار قشیری و هجویری وجود داشته است. از میان هزار خواننده، اگر یک تن به این نکته وقوف داشته باشد، برای من بسنده است.
«رستاخیز کلمات؛ درس گفتارهایی دربارهی نظریهی ادبی صورتگرایان روس»، «حالات و مقامات م. امید» و «با چراغ و آینه» آخرین کتابهای شفیعی کدکنی هستند.
سپاس از طرف دادا بیلوردی:
درود بر معلم والامقام مراتب منطق و استاد بزرگ ادبیات، جناب علّامه شفیعی کدکنی که اجداد با وفای ما را درک می کنند. افرادی چون حضرت ابا یزید بسطامی، شیخ عبدالله انصاری، حضرت حلّاج و خیلی های تاریخ ادبیات را که فروتنی می کردند بگویند نثرهای ما شعر هستند.
و اینک دستهایشان از دنیا کوتاه است و در دنیا هم کسانی نیستند که تا از ارزش والای آن بزرگان دفاع نمایند. لذا جای ابرعارفی بیدار در این عرصه خالی بود تا یاد غریبان بکند.
درود بر دانشمند والا مقام،استاد امین عرصه ی ادبیات که با حفظ امانتداری و رسالت دادمنشانه ی خود، شرمنده ی نسل باهوش آینده نخواهد شد.
پس شعر منثور به دو بخش تقسیم می شود:
شعر منثور عروضی و شعر منثور ساده
نثرهایی چون اثر شیخ عبدالله انصاری در قالب « شعر منثور عروضی » و اثراتی چون شطحیات ابایزید بسطامی در قالب « شعر منثور ساده » می باشند.