پست های وبلاگ

 

خَیط به معنی رشته است و خَیّاط، درزی و دوزنده و پیوند دهنده است.               

روز 21 آذر ماه و سوم ژوئن، روز جهانی خیاط بر این هنرمندان تن پوش و پیوند دهنده جدایی ها مبارک باد. خَیط رشته ای است که گرچه در دست خیاط روزگار کوک قبای خودبینی و خودرایی می شود، - " تاب خوردم رشته وار اندر کف خیاط صنع / بس گره بر خَیط خود بینی و خودرایی زدم" (صائب). " خیاط روزگار به بالای هیچ کس / پیراهنی ندوخت که آنرا قبا نکرد"(خاقانی). - ولی در دست این هنرمندان به پیچ تابی دچار می شود که پیوندی بیافریند تا به زیبایی پوشاننده عیب ها و حافظ ارزش ها باشد. این هنرمندان، عشق الهی در سینه دارند و عاشقانه پیوند می زنند، پیوندی الهی. - " خیاط دل و دلبر اگر اوست که اوست /  پیوند دهد سینه ی هر دوست به دوست // هجران هم اگر سه چند می فرماید /  تابیست بر آن رشته که باریک چو موست"( مظفر جوینی ). - این مردان خدا هرگز گرفتار دنیا و درکمین بنده غرور نیستند که مقراض نامردمی بر اطلس عمر کسی روا دارند و لباس تنگ بر تن او بپوشانند، - " اطلس عمرت به مقراض شهور /  برد پاره ‌پاره خیاط غرور"( مولوی ). این گونه است که هر خسی را شایستگی پرداختن به این حرفه نیست، " چون کند دعوی خیاطی خسی/ افکند در پیش او شه اطلسی"( مولوی ). - اگر در این حرفه شریف سوزن در دست بانوان باشد، نه تنها پیوند می دهند که دل هم می برند، - " خیاط زنی بدیدم اندر ماکو/ سوزن به دو دستش نخ و ده تا ماکو// گفتم تو دلی که برده ای از ما ، کو / از بیخ عرب شد و بگفتا ماکو"( سیّد رضا محمّدی). - پس از ساعت ها تلاش، چه دلپذیر است استقبال خانواده و زدودن رنج سوزن و مقراض از دست خسته این هنرمندان شریف، - " آسمان را بر زمین دوزد چو چشمانش به در / تا مگر از در درآید خسته خیاط پدر // تا در آغوشش کشد دور از غم مقراض و چرخ / دست رنجورش ببوسد، شهد گردد بر پسر"(مظفر جوینی).

( "جستارهای ادبی مظفر جوینی"،  موسسه علمی فرهنگی جهانکده، 21/ 9/ 1401  -  روز جهانی خیاط  بر تمامی این گرامیان فرخنده باد.)