سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 3 دی 1403
    23 جمادى الثانية 1446
      Monday 23 Dec 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        دوشنبه ۳ دی

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        🏴 اصول نگارش درس بیست و دوم
        ارسال شده توسط

        سید هادی محمدی

        در تاریخ : پنجشنبه ۸ تير ۱۴۰۲ ۰۵:۳۱
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۵۶۶ | نظرات : ۷۵

        با عرض تسلیت به مدیر مدبر سایت وزین
        شعر ناب استاد احمدی زاده
        و سلسله ی جلیل القدر سادات 
         
         
         
         
        بسم الله الرحمن الرحیم 
         
        مصدر چیست؟
         
        مصدر در کنار ستاک و ریشه، کلمه‌ای است از خانواده فعل که زمان، شمار و شخص ندارد و تنها مفهوم اصلی آن را می‌رساند. شاخصه اصلی ما برای تشخیص مصدر یک فعل، آمدن حرف یا حروف ن یا تن ماقبل مفتوح در پایان کلمه مصدر است.
         
        برای نمونه، مصدر رفتن اطلاعی درباره زمان رفتن و شخص انجام‌دهنده‌ آن در اختیار ما نمی‌گذارد؛ اما از شکل فعل رفتم می‌توان دریافت که زمان فعل گذشته، وجه آن گزارشی،‌ نمود آن ساده و انجام‌دهنده آن اول شخص مفرد است.
        نمونه‌های دیگر مصدر:
        رفتن، خوردن، پوشیدن
         
        بعضی از فعل‌ها در زبان فارسی داری دو مصدر هستند. یکی ماضی و دیگری مضارع مثل:
         
        رستن / روییدن
        جستن / جهیدن
         
        مصدر را از اقسام اسم برشمرده‌اند، زیرا همچون اسم‌ها زمان، شخص و شمار ندارد. در این میان اسم‌هایی هستند که با وجود نداشتن نشانه مصدری ن و تن در پایانشان معنی مصدری دارند. به این کلمات اسم مصدر یا حاصل مصدر می‌گویند. این اسم‌ها در بیشتر مواقع نشانه‌های مصدری ندارند ولی حاصل معنی و مفهوم مصدر را می‌رسانند، مانند:
         
        خنده← خندیدن
        دانش ← دانستن
        ستایش ← ستودن
        دیدار ← دیدن
         
        شیوه ی ساخت مصدر
         
        از آنچه در بخش قبل گفته شد، این نتیجه حاصل می‌شود که پسوند مصدر در زبان فارسی ن یا تن است. در گذر زمان ت در اثر همنشینی با برخی حروف تبدیل به د شده است، می‌بینیم در فارسی امروز، پسوند مصدر دن یا تن است.
        پس طریقه ساخت مصدر در زبان فارسی می‌شود:
         
        بن (ماده) فعل + (ن / تَن)
         
        کُش+ تن ← کشتن
         
        خور + دن (ت به د تبدیل شده) ← خوردن
         
        مصدرهای متعدی
         
        پسوندهای اندن و انیدن برای ساخت مصدرهای متعدی (مصادری که به مفعول یا متمم نیاز دارند) به کار می‌روند.
         
        غذا را به بچه خوراندم. (خوراندن)
         
        چرا مصدر اهمیت دارد
         
        اهمیت مصدر در آن است که می‌توانیم از آن بن فعل بسازیم، بن همان جز ثابت و تغییرناپذیر فعل‌ است که در همه ساخت‌های فعل می‌آید و به دو نوع بن ماضی و بن مضارع تقسیم می‌شود.
        با حذف نون پایانی از مصدر، بن ماضی ساخته می‌شود و بن مضارع نیز فعل امر بدون ب است. با انجام این عملیات بر مصدر، زمان حال یا گذشته بودن فعل مشخص می‌شود و در ادامه با صرف فعل شخص و شمار آن نیز مشخص خواهد شد.
         
         
        یا حسین بن علی 
        سید هادی محمدی 
         
        ادامه دارد......

        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۱۳۵۹۲ در تاریخ پنجشنبه ۸ تير ۱۴۰۲ ۰۵:۳۱ در سایت شعر ناب ثبت گردید

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        4