472 یک سبد گُل

یک سبد گُل، 

 پُر از شادی ها،

با دوصد بوسه ی پُر راز و نیاز،

از رهَی دور وُ دراز،

ارمغانِ دلِ بی تابِ من است،

که به سوی تو مَهِ زیبایم،

                 در دلِ فاصله ها، 

           بر تنِ قاصدک چشمانم،

می فرستم که بگویم ترا،

من به دیدار تو با،

     دلِ پُر مهر و صفا

در دلِ تاریکِ مهتاب ـ شبی

                               می آیم.            

    اهواز ـ 3 بهمن ماه 1393