لافتی

درون چشمه ی آبت،نگاهی آشنا دیدم

که گاهی در میان دستی،به رقص ودف ، غنا دیدم

به قدوسی و سبوحی،به نازِ چشم حورالعیـن

که عرشِ اولش خاکی،نه هابیلی وقابیلی،صفااندرصفا دیدم

به فردوس وجحیم آنجا،همه مست ازوجود ما

به زلف یار،چون هر دم،فراوان حلقه درفنا دیدم

مرا آن تارک دنیا،عجب آمد پریشانی

کنار یک نظرتنها،هزاران چشمه درجلا دیدم

قبول یک عمل آنجا،نه برقانونِ فتوا بود

که میزان عمل آنجا،نُموداز ازلافتی دیدم