نمیدانم

نمیدانم چه بنویسم که به دل بشینه اشعار
نمی‌دانم که چه خوانم خیام و سعدی یا عطار
نمی دانم که چه دانم چو تا دانم نادانم
نمی دانم که هست با من چو ز یارانم نالانم
نمی دانم چرا خسته از این چاه با آن چاله
نمی‌دانم چطور میشه همیشه در پی چاره
نمیدانم چرا هرچه گذشته می کنم خاکش
جوانه میزند از خاک و سبز میشود یادش
نمیدانم به چه علت فقیر دارد دلی جادار
نمیدانم به چه علت دارا دارد دلی باخوار
نمیدانم ز گهواره تا گور دنبال چه میگردم
نمیدانی چقدر خستم از این دنیا پر دردم