پست های وبلاگ

درود بر شما
ای کاش از همان روز اول به جای مجرم دانستن فرد معتاد او را بیمار می نامیدند و آن همه سخت گیری نسبت به این قشر سوخته نبود تا الان شاهد نباشیم که در هر خانواده ایی بیماری در حال عذاب است.
جا دارد سخنم را با مثالی تمام کنم.
شوهر دختر دایی بنده را سال 59با یک دانه مواد سفید( ه ر و ی ی ن)گرفتن و ایشان را به اعدام محکوم کردند.
زن و بچه ایشان از بس مسیر خانه و دادگاه را طی کردن اعدام به ابد تبدیل شد و بعد از گذشت17سال آزاد شد.عجب عفوی به ایشان دادند!!!!!.
حال تصور کن جوانی که بهترین سالهای عمرش را پشت میله ها بوده چکار باید بکند.
ایشان تبدیل شد به یکی از بزرگترین قاچاقچی های تهران و باید به ایشان حق داد.
راه مبارزه با مواد مخدر آزاد گذاشتن آن و فرهنگ سازی کردن است نه این روشی که معمول شده.
به امید رهایی همه معتادین در عذاب

درود بر شما

درود
یکی از دوستانم تعریف میکرد : توی دانشگاهشون وقتی به قسمت خوابگاه دکترا میرن از بوی مواد مخدر حالشون بهم میخوره .
باید این امر ریشه یابی بشه.
در مورد اینکه پرسیدید آیا بیماران اعتیاد آدمند ؟
کسانی که اعتیاد دارند یه نوع بیمارانی مثل سرماخوردگی و ... که باید توسط دکتر طول درمان رو طی کنند و به زندگی عادی برگردند .
برای یه شخص مبتلا تَرک کردن آنچنان سخت نیست ، دیدگاه و نگاه های منفی بعد از تَرک براشون سخته که مثل اَنگل بهشون نگاه می کنند و ازشون دوری می کنند.
و خیلی از بیماران ایدزی دچار این عذاب هستند که مردم خیال می کنند با یه دست دادن ساده بیماری منتقل می شه .