پست های وبلاگ

خانه ای کوهپایه ای در شرق گیلان مثل لنگرود و رودسر و اشکورات

خانه هایی که بی ریایی و سادگی و مهربانی از جای جایش در چشمان بیننده ، دروازه ی محبت و شادمانی می گشاید و گویی با ما حرف می زنند و ما را به مهمانی فرا می خوانند.
و اعتراف می کنم زمانه ی ما بی ریا بود و صمیمیت از در و دیوار و آسمانش می بارید
هرچند فقر بود
اما حس همدلی و همیاری بی همتا بود
و ما چه سرخوش وُ شاد
در باغ ِ پر درخت انار
چون کبوتری گردن فراز
معشوق را
چرخش ِ مستانه می زدیم
و در جستجوی ِ راز عشق
اناری از شاخه اش می چیدیم
و با شکافتن دل ِ گلخونش
راز عشق ِ جوانی را
دانه دانه
عشق می نوشیدیم
یاد آن دوران پر از عشق صفا و صمیمیت شاد باد

احمد پناهنده ( الف. لبخند لنگرودی )