بسم الله الرحمن الرحیم
بی تردید قرآن راهنمای ( کاتالوگ) روشنگر برای فهم بشر نسبت به خود وهستی وآفریننده ی خود است
قرآن دیوان عاشقانه ی خدا برای بشریت است که بر قلب نازل شد .
خداوند به انسان عشق ورزید واورا به نمای خود ساخت.
وقلب اورا خانه خود پنداشت.
همه قلبها حرم خداهستند.
بقول امام صادق : القلب حرم الله فلاتسکن ...
حب ودوستی از راه مغز وعقل پدید نمی آید بلکه دوست داشتن فقط کار قلب است
وقلبهاهستند که درک کننده عشق ومودتند و پذیرای امر ربانی هستند
همواره عقلها حسابگر وناچیزند ودر پذیرش امر بزرگ بسیار ناچیز وعاجزند
این قلب است که به وسعت اقیانوس های جهان جا دارد و نادیدنی ها را درک می کند.
قرآن با قلبها سر وکار دارد
عقلها برای پذیرش فهم قرآن بدلیل توسعه نیافتگی وتکامل نیافتگی محدود وحسابگراست
وازاین رو در این مقطع مغزها با قلبها در تضادند.
حب ومودت از ازل با وجود انسان عجین بوده است.
وانسانها فقط از این راه مطیع ورام عاشق خود می شوند
برای معشوق تسلیم شدن وتمکین عاشق اصل وفا داری وعشق متقابل ولذت های نامحدود است.
حقیقت اسلام تسلیم شدن است
بقول معصوم: الاسلام هوالتسلیم
معشوق خوب وزیبا روش وخوشرو باتسلیم وتمکین عاشق دوست داشتنی تر وماندنی تر می شود.
محور مهندسی اسلام وهمه ی ادیان الهی برپایه ی محبت وحب است
پروردگار عاشق پیشه به واسطه ی حب ومودت خویش آفرینش انسان و به تبع آن کائنات وعالم ایجاد را اراده فرمود
حضرت دوست بخاطر نیاز معشوق همه هستی را درتصرف او قرار داد.
واو را در زمین وزمان مکنت داد
میل واراده ی ذات اقدس ربوبی ،نسبت به انسان نسبت حبیب ومحبوبی است.خداوند عاشق و دوست انسان است.
اورا به زیباترین وجه وبهترین صورت آفرید
وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَرَزَقَكُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ ۖ فَتَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ [غافر٦٤]
وبعدازآن بخاطر زیبایی کارش در خلقت انسان آفرین گفت:
ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا
ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ﴿المؤمنون: ١٤﴾
وبرای همین درکالبدش از روح خود براودماند
فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ ﴿ص: ٧٢﴾
و انسان فی نفسه روح الله است.
پروردگار هرگزتمایلش را نسبت به انسان مخفی نکرد واز شدت حب به انسان اورا جانشین خود ساخت و حتی دستور داد سجده اش کنند!
وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿البقرة: ٣٠﴾
بنابرین حاکمیت قلب برهستی محرز است.
که درک کننده ی تجلیات ولذت های فوق حیوانی است
میل به جاودانگی وعشق ورزی وایثار ومروت و... فقط از راه قلب انسان قابل درک و التذاذ است
*وحی بر قلب پیامبر نازل شد .
قلبها پذیرای توحید ورسالت انبیا هستند وعقلها در تضاد
قلب پیامبر بیت المعمور است وازاین جهت این خانه جز مهبط وحی چیز دیگری نیست
رسول خدا هیچگاه از میل وتمنای درونی اش جمله ای نگفت هرچه فرمود ازوحی بود ویا به وحی متصل بود
و ما ینطق عن الهوی .ان هو الا وحی یوحی - سوره نجم 3و4
اگر غیر ازین می شد هشداری برای او واهل باور ازجانب خدای رحمان ترسیم شده است:
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ ۚ قَلِيلًا مَّا تُؤْمِنُونَ [٦٩:٤١]
و گفته شاعری نیست، امّا کمتر ایمان می‌آورید!
وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ ۚ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَ [٦٩:٤٢]
و نه گفته کاهنی، هر چند کمتر متذکّر می‌شوید!
تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ [٦٩:٤٣]
کلامی است که از سوی پروردگار عالمیان نازل شده است!
وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ [٦٩:٤٤]
اگر او سخنی دروغ بر ما می‌بست،
لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ [٦٩:٤٥]
ما او را با قدرت می‌گرفتیم،
ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ [٦٩:٤٦]
سپس رگ قلبش را قطع می‌کردیم،
فَمَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ [٦٩:٤٧]
و هیچ کس از شما نمی‌توانست از (مجازات) او مانع شود!
وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِّلْمُتَّقِينَ [٦٩:٤٨] واین قطعا یادآوری وگوشزدی برای پارسایان است
- ونبی اکرم اگر تحریف ویا اشمئزازی هم در حرکت رسالت پیش می آورد
وَلَوْلَا أَن ثَبَّتْنَاكَ لَقَدْ كِدتَّ تَرْكَنُ إِلَيْهِمْ شَيْئًا قَلِيلًا [١٧:٧٤]
و اگر ما تو را ثابت قدم نمی‌ساختیم (و در پرتو مقام عصمت، مصون از انحراف نبودی)، نزدیک بود به آنان تمایل کنی.
إِذًا لَّأَذَقْنَاكَ ضِعْفَ الْحَيَاةِ وَضِعْفَ الْمَمَاتِ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَكَ عَلَيْنَا نَصِيرًا [١٧:٧٥]
اگر چنین می‌کردی، ما دو برابر مجازات (مشرکان) در زندگی دنیا، و دو برابر (مجازات) آنها را بعد از مرگ، به تو می‌چشاندیم؛ سپس در برابر ما، یاوری برای خود نمی‌یافتی!
وَإِن كَادُوا لَيَسْتَفِزُّونَكَ مِنَ الْأَرْضِ لِيُخْرِجُوكَ مِنْهَا ۖ وَإِذًا لَّا يَلْبَثُونَ خِلَافَكَ إِلَّا قَلِيلًا [١٧:٧٦]
و نزدیک بود (با نیرنگ و توطئه) تو را از این سرزمین بلغزانند، تا از آن بیرونت کنند! و هرگاه چنین می‌کردند، (گرفتار مجازات سخت الهی شده،) و پس از تو، جز مدت کمی باقی نمی‌ماندند!
سُنَّةَ مَن قَدْ أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِن رُّسُلِنَا ۖ وَلَا تَجِدُ لِسُنَّتِنَا تَحْوِيلًا [١٧:٧٧]
این سنت (ما در مورد) پیامبرانی است که پیش از تو فرستادیم؛ و هرگز برای سنت ما تغییر و دگرگونی نخواهی یافت!
بنا براین نص وحی به قلب پیامبر نازل شده است واز همین روی از قلب انسان برای پذیرش امررحمانی وحی بهره گرفته است
قُلْ مَن كَانَ عَدُوًّا لِّجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلَىٰ قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَهُدًى وَبُشْرَىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ ﴿البقرة: ٩٧﴾
وَمِنَ النَّاسِ مَن يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيُشْهِدُ اللَّهَ عَلَىٰ مَا فِي قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ ﴿البقرة: ٢٠٤﴾
مَا أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَمَن يُؤْمِن بِاللَّهِ يَهْدِ قَلْبَهُ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿التغابن: ١١﴾
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَذِكْرَىٰ لِمَن كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ ﴿ق: ٣٧﴾
وَاصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ وَلَا تَعْدُ عَيْنَاكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا ﴿الكهف: ٢٨﴾
پیامبر شاعر ودیوانه نیست
وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ ﴿الصافات: ٣٦﴾
أَمْ يَقُولُونَ شَاعِرٌ نَّتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ ﴿الطور: ٣٠﴾
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِيلًا مَّا تُؤْمِنُونَ ﴿الحاقة: ٤١﴾
مسلما هیچ پیامبری دیوانه نیست
(1) وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ ﴿القلم: ٥١﴾
(2) كَذَٰلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿الذاريات: ٥٢﴾
(3) كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ ﴿القمر: ٩﴾
(4) وَقَالُوا يَا أَيُّهَا الَّذِي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ ﴿الحجر: ٦﴾
(5) فَذَكِّرْ فَمَا أَنتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ ﴿الطور: ٢٩﴾
(6) قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ ﴿الشعراء: ٢٧﴾
(7) وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ ﴿الصافات: ٣٦﴾
(8) فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿الذاريات: ٣٩﴾
(9) ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ ﴿الدخان: ١٤﴾
(10) مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ ﴿القلم: ٢﴾
(11) وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ ﴿التكوير: ٢٢﴾
همواره عقلا بزرگترین نقادان رسالت وبعثت انبیا هستند.
وچون درک ورهیافتی نسبت به امرقلبی ندارند بی شک با ترازوی عقل به مصاف قلب می شتابند
وحاکمیت قلب را بر بدن وهستی را نمی پذیرند واز اینکه قلب از سلطه وحاکمیتشان خارج نشود به شدت برآن هجمه می آورند .نزاعها وستم ها بر اهل دل روا می دارند....
واهل دل را مجنون وشاعر پیشه می خوانند.
دراین گذاربحث های کلامی بوجود آمد. طماعان به اعتبار ظاهرگرایان به اقتدار رسیدند
به تبع نیاز ظاهرپرستان متنسک؛ اسلام خشن تاسیس شد.
وازهمین مقطع پای سیاستگزاری های دین مدارانه برای محدود کردن کرامت انسانی بازشد
وآنهایی که معنا واصالت اسلام وکرامت انسان را درنیافتند :
اجبارا یا کراهتا یا تعصبا از راه های خشک مغزی وارد حوزه ی سیاستگزاری های دین ودینداری شدند
وبه پیروی ازمباحث کلامی بایدها ونبایدها وبازدارنده های خشن نیز از لابلای این مسائل وارد جرگه دینداری گردید. وفتاوی محارب هم برای دفاع وهجمه پدید آمد.وبعضا انسان درخدمت منادیان جدید دینی قرار گرفت.
مال وجان وناموس انسان به فتوای همین منادیان نامنزه به مخاطره افتاد وبه نام اسلام جنگها شد.سرها بریده شد.زندانها پراز بی گناهان شد ناموسها هتک شد.اموال تصرف شد و....
از آنطرف عقل گرایان تلاش کردند تا علتهایی برای ایجاب ووجوب شرایع بیابند.
درصورتی که شریعت واحکام الهی با ابزار عقل قابل درک واثبات نیست بلکه با عنصر قلب پذیرفته شده وبا عرفان وبینش فطری بشر منطبق است
همه ی آداب ومناسک شریعت زیر بنای درک وحلقه ی اتصال به معرفت وفهمیدنی های هستی است
سلوک طریقت برای وصول به حقیقت است.
همه ی ریاضت ها واجرای احکام والتزام به فروعات دینی برای جسم وروح بشر به مثابه سمباده کشیدن وغبارروبی است برای جلب وجذب تجلیات الهی ودرک جلال وجمال قدسی پروردگاروانسان وهستی است
حاکمیت محرز قلب بر بدن وروح وهمه ی هستی باعث شده است تا قرآن برقلب انسان فرود بیاید.
آن چنان که باران بر خاک تشنه نازل می شود.
قلب انسان هم همین عطش را نسبت به محبت عاشق راستین خود دارد
اگر قلب را آلوده به زخارف نکنیم قلب انسان تا ابد الاباد زنده می ماند اما عقل حسابگر تا ابد الاباد حیران ومجهول می ماند وخیلی زود به هجمه ی توفان نسیان وبحران تسلیم می شودوزوال عقلی انسان را درحوزه معنوی ازحیز انتفاع خارج می کند ومحجور وجامد می شود
بااین حال حتی قلب هرمحجوری می تواند پذیرنده ی محبت وعشق نسبت به همه افراد باشد.وحتی دلخوشی هایش را بازیابد وبااینکه به از عنان عقل گریخته است به راحتی به حاکمیت قلب تن می دهد...
بااین نگاه دریافت ما از ادیان خدمت گزاری برای انسانیت است.
وعلت بعثت و رسالت انبیا وتحمل رنج های اولیای خدا فقط برای علوهویت وتعظیم کرامت انسان بوده است.
کرامت انسان باعث خلقت ایجاد دوعالم گردیده است.
ابر وباد ومه وخورشید وفلک درکارند....
انسانی که معشوق خداست.این جایگاه واعتبار را دارد که همه ی هستی را برای تکاملش در خدمت بگیرد
وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَىٰ كَثِيرٍ مِّمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلًا [اسرا:٧٠]
: ما آدمیزادگان را گرامی داشتیم؛ و آنها را در خشکی و دریا، (بر مرکبهای راهوار) حمل کردیم؛ و از انواع روزیهای پاکیزه به آنان روزی دادیم؛ و آنها را بر بسیاری از موجوداتی که خلق کرده‌ایم، برتری بخشیدیم.
نکوداشت حرمت معشوق پروردگار برای همه موجودات لازم الاجراست
وتمامی ادیان وکتابهای آسمانی دیوان عاشقانه ی خدا برای بشر است
از پیامبر اسلام داریم که فرمود:هل الدین الا الحب؟
آیا دین جزعشق است؟!!!
حب ومودت وعشق ؛ عصاره دین اسلام است. ودر یک کلمه قرآن کتاب دوستت دارم است
حمیدرضاابراهیم زاده
تهران - 6 شهریور 1393
* تمامی حقوق این اثر در انحصار مولف است
ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری :
|
|
|
|
| 
وحید سلیمی بنی
محمد رضا خوشرو (مریخ)
به نام یگانه خدا سلام و درود و احترام 
بهروز عسکرزاده
مهدی عبدلی حسین آبادی 
بهــاره طـــلایـی زیدی 
