سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 15 مهر 1403
    3 ربيع الثاني 1446
      Sunday 6 Oct 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        يکشنبه ۱۵ مهر

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        آرایه تضمین و آرایه تشبیه
        ارسال شده توسط

        قدرت الله حاجی پور(قدرتا)

        در تاریخ : دوشنبه ۲۲ خرداد ۱۴۰۲ ۲۲:۰۶
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۱۲۵ | نظرات : ۰

        آرایه تضمین
         
        هر گاه شاعر یا نویسنده‌ای، بخشی از نوشته فردی دیگر را در میان اثر خود جای دهد، آن شعر یا نوشته را تضمین نموده‌است. دقت کنید که باید عین نوشته بیاید و اصولاً داخل «...» بیان می‌شود. چه خوش گفت فردوسی پاک زاد  که رحمت برآن تربت پاک باد «میازار موری که دانه کش است  که جان داردو جان شیرین خوش است»  این دو بیت بخشی از بوستان سعدی است و سعدی بیتی معروف از فردوسی را در میان شعر خود عیناً نقل کرده‌است. «جز این قدر نتوان گفت در جمال تو عیب»  که وضع مهر و وفا نیست روی زیبا را زاهد از رندی حافظ نکند فهم چه شد  «دیو بگریزد از آن قوم که قرآن خوانند»  این دو بیت از دیوان حافظ که در آن خواجه از اشعار سعدی تضمین کرده‌است. حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روی  «من از آن روز که دربند توأم آزادم» «من از آن روز که دربند توأم آزادم»  پادشاهم که به دست تو اسیر افتادم  بیت اول از حافظ است که در آن خواجه از بیت دوم که از اشعار سعدی است تضمین کرده‌است. بر سر تربت من با می و مطرب بنشین  «تا به بویت ز لحد رقص کنان برخیزم» چون شوم خاک به خاکم گذری کن چو صبا  «تا به بویت ز زمین رقص کنان برخیزم»  بیت اول از حافظ است که در آن خواجه از بیت دوم که از اشعار سلمان ساوجی است تضمین کرده‌است. «چراغ روی تو را شمع گشت پروانه»  مرا ز حال تو با حال خویش پروا نه «چراغ حسن تو را شمع روز پروانه»  کمند زلف تو را باد صبح سرگردان  بیت اول از حافظ است که در آن خواجه از بیت دوم که از اشعار سلمان ساوجی است تضمین کرده‌است.
        مجو درستی عهد از جهان سست نهاد  «که این عجوز عروس هزاردامادست» مده به شاهد دنیا عنان دل، زنهار!  «که این عجوزه عروس هزار دامادست»  بیت اول از حافظ است که در آن خواجه از بیت دوم که از اشعار اوحدی است تضمین کرده‌است. «آن کس که به دست جام دارد»  سلطانی جم مدام دارد آواز دهید، تا ببینند  «صوفی که به دست جام دارد»  بیت اول از حافظ است که در آن خواجه از بیت دوم که از اشعار اوحدی است تضمین کرده‌است.
         
        آرایه تشبیه
         
        یعنی مانند کردن چیزی به چیز دیگر که به جهت داشتن صفت یا صفاتی با هم مشترک باشند. هر تشبیه دارای چهار رکن یا پایه است:      مشبه: کلمه‌ای که آن را به کلمه‌ای دیگر تشبیه می‌کنیم.     مشبه به: کلمه‌ای که کلمهٔ دیگر به آن تشبیه می‌شود.     وجه شبه: صفت یا ویژگی مشترک بین مشبه و مشبه به است. (دلیل شباهت)     ادات تشبیه: کلمات یا واژه‌هایی هستند که نشان دهندهٔ پیوند شباهت می‌باشند و عبارتنداز: همچون، چون، مثل، مانند، به سان، شبیه، نظیر، همانند، به کردار و ….  مثال: علی مانند شیر شجاع است. به ترتیب: مشبه (علی)؛ ادات تشبیه (مانند)؛ مشبه به (شیر)؛ وجه شبه (شجاع) اگر تشبیهی ادات تشبیه داشته باشد تشبیه را مرسل می‌گویند.  اضافه تشبیهی:هرگاه در تشبیه، یکی از طرفین تشبیه (مشبه یا مشبه به) به دیگری اضافه (مضاف واقع شود) شود. به آن «اضافهٔ تشبیهی» می‌گویند. مثال:آفتاب نظر بپرورند. آفتاب نظر یک ترکیب اضافی است که در واقع دو رکن اول و دوم یک تشبیه بوده‌اند. تنت در جامه چون در جام باده   دلت در سینه چون در سیم آهن  (تن در جامه به باده در جام و دل در سینه به نقره در آهن تشبیه شده‌است) عشق دردانه است و من غواص و دریا میکده  سر فرو بردم در آنجا تا کجا سر برکنم  (شاعر خود را به غواص، میکده را به دریا و عشق را به دردانه تشبیه کرده‌است) شبی چون چاه بیژن تنگ و تاریک  چو بیژن در میان چاه او من  (شاعر شب را به چاه بیژن و خود را به بیژن در چاه تشبیه کرده‌است) همی راندم فرس را من به تقریب  چو انگشتان مرد ارغنون زن  (منوچهری در این شعر راندن اسب را به حرکات دست نوازنده ارغنون تشبیه کرده‌است) آن برگ رزان بین که بر آن شاخ رزانست  گویی به مثل پیرهن رنگ‌رزانست  (منوچهری در این شعر رنگ برگ درختان پاییزی را به پیرهن رنگ‌رزان تشبیه کرده‌است)
         
         
         
         

        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۱۳۵۱۹ در تاریخ دوشنبه ۲۲ خرداد ۱۴۰۲ ۲۲:۰۶ در سایت شعر ناب ثبت گردید

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        7