محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
چهارشنبه 12 ارديبهشت 1403
شهادت استاد مرتضي مطهري، 1358 هـ ش - روز معلم 23 شوال 1445
Wednesday 1 May 2024
به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹
چهارشنبه ۱۲ ارديبهشت
هوای ساحلِ حالم ، شلوغ و شیر تو شیره
هوسهایش پراکنده ، کلافی دست و پا گیره
در و دیوار احساسم ، خ
در دنیای آدم ها؛به جرم دوست داشتن طردت میکنند، از وطن خویش
و بی گمان وطن برای عاشقان یعنی مرز های
میدانِ دیدم را نگاهی ناز دزدید
اکنون جهانِ من دو گوی ات را نشان کرد
زنده زنده
کشته ای مرا
رطب لبت را
حلال کن
نیمه شب در گوش گلها باد نجوا میکند
خویش را در او رها کن تا شوی مهمان دوست
هرگه که شوم لبریز از شوقی و زیبایی...
این حنجره ی سوخته آواز ندارد
این کهنه صدا هیچ دگر ساز ندارد
ای خواهر خورشید قدم رنجه نمودید...
غربی‌ترین منم
که هرچه به من می‌رسد
غروب میکند
خودم اینجا
فکرم آنجا
فکرم اینجا
دلم آنجا
هر آن فردي كه با من،كينه ور بود
تلاش و كوشـش آن ، بي ثمر بود
كه من از خودكفايي
بساط غصه گستردم سر بازار تنهائی
کشاندند به قتلگاهِ شماتت های خون آلود لشکریانِ ابن حسود
جدا از جهان شهود
درون مرد صومعه گاهی وجود دارد
تا الهه عشقی از چشمانش هبوت کند
و دور از هر اتفاق
سلام ما به شما که نماد ایمانید
به اوج همّت و در قلّه های وجدانید
به سینه های کویریِ خشک و ت
زندگی در پس این چهره معما دارد
در گذرگاه زمان شاید و اما دارد
عشق بادام تلخی است که خوردن دارد
همۀ دوست‌داشتن‌هایم را دانه‌دانه، پوست می‌گیرم توی دهانت می‌گذارم؛
به انتظار خسته ام خوش آمدی
به آب و ِگل نشسته ام، خوش آمدی
به مرگ بی فروغ من
که بال و پر شکسته ام
روح رنجور مرا عشق تواش باید طبیب
ورنه از اغیار حال خوش نمی آید پدید
روزگاران خزان ایام عاشق پی
من نه آنم که بنوشد ز لبم جز تو کسی
آهی فراتر از غم، جریانِ این غزل شد
.....
قهرمان زندگیم بوده ای
تکیه گاه بچگی ام بوده ای
پای کوچک؛ تو توانم بوده ای
در بغل آرام جانم
با تشکر از استاد وحید سامی عزیز که با صدای زیباشون ، شعر حقیر را دکلمه کردند
دمی برون زدم از خواب،اگر که بگذارند
برای دیدن مهتاب ، اگر که بگذارند
قامت بلند
گفتی که میرسی و دلم غرق باور است
اما چه سود، وعده به ایام دیگر است
قامت بلند هر دو جه
سرخی همه شد سیاه و سرخی همه زرد
گفته بودی که با کوچ پرستو ها خواهی رفت
ابرواژه ای را می شناسم
که فریادهای بی صدا
رفیق تنهایی اش بود
و شاعری که ذرات خاکسترش
طنین افکن آ
کجای بودنت درد
می کند ...
بی تو،،،
همیشه سراغم را می‌گیرند
رفقای بی‌ریایم...
خیلِ مستان وخماران در پی اَش/
خالق جانها صفا ازسرگرفت
خدا زآن صفاتش که شد کردگار
برای بشر ، باشد آمرزگار
خدا بهر آسا
صدایی ریز
دلگرم بود به پشت گرمیِ صدایی کلفت
ای صاحب زیبایی
ای دلبر دیرینم
از عشق تو مسرورم
با شور تو شیرینم
از نور دوچشمانت
نو روز بهارا
شعر آن چشم فریبا همه را ریخت به هم...
شعری واسه کبوترایی که
قصد پرواز کورشون کرده
۱۸ ابان ۹۹متناظر با اولین سروده ۱۸ابان۹۸
زمان
زمان چیست؟
همان قصه جاری است...
تفکر؟
یه دنیای
لعنتی!!! بغضِ قشنگم را برقص آورده ای...
اگر چون جام زرینم که تابش بر فلک دارم
مِسینم روز آخر بین که دیگر زر نمی گ
روزیست که انیشتن در کار خود و دیگران حیران است
نشانِ معجزه در آدمی همه این است
که هرکه خویشتن از وهم خود جدا سازیم
پس اگر مقصد را نه اینجا که دل بیقرار را التیامی نیست و نه این ناکجا آباد که ویرانه ای نا آباد است که
به قدم هایم از این شهر،کوچه به کوچه قسم
که تو داراترین دختر این دنیایی
درآخرین سقوط من
توگفتهای دوچشم خود ببند زهرچه هست
امشب غزلم بی توخریدارندارد
بیچاره دلم پرده اسرارندارد
یاد آن ایام باد
روزگار کودکی
من دبستانی بودم
روشن و صاف؛ چنان برف زمستانی بودم...
معرفت
من زخمی تیر غم مژگان که بودم
زینگونه ز اسایش خود دست ربودم
با تشکر از مریم فاتح عزیز که شعر مرا شنیدنی تر کرد
با من بیا
با من تا آنسوی مرزها بیا
بیا پرواز کنیم
همچون پرندگان مهاجر
به سرزمینی که در آن
گر
این جدایی را دلم باور کند، دق میکند
آنکه از ساغر ما جرعه بنوشید و برفت...
طرح عاشورایی , حضرت حبیب بن مظاهر
کدخدایی بودو چندین نوچه و عز و وقار
یک مشاور داشت تا نظمی نماید برقرار
از وجوهات رسیده سهم هر یک ه
تاوان نخواهم
چو دگر حق ندارم
در چهره اسطوره ام
و یار ندارم
ای که از عزت اولاد علی نزد خدابیخبری
حکم را بلد بودم اما حیله اش را نه
زود باختم به شاه مغرورم
وقتی عاصِ دل اش را قمار کرد
عقل و دین بردی زدستم به نگاهی / زاهد و عاقل چو بودم دیوانه شدم
آهای خورشید کجا رفتی؟
هوام دلگیره تو خونه
شاید بارون بیاد وقتی
موهات تو باد پریشونه
کجا رفتی غمِ
هی میگَزَد لبش را، با آن قرارِ پاییز /
گَه خالِ رویِ ماهَش، با گیسِ او تَراز است/
گاهگاهی شـده انسـان برود آنجا که...
هیچ کس نیست و گریان برود آنجا که...
گاه دریا با تمام بخشش و آرامشش
مهد طوفانی مهیب و بی محابا می شود
بستر روزی رسان مردم ساحل نشین
دیدنت حس قشنگی ست که باران....
مجموع ۱۲۳۷۶۱ پست فعال در ۱۵۴۸ صفحه
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
شاهزاده خانوم
مدیر گرداننده سایت
سیاوش آزاد
عباسعلی استکی(چشمه) 
