يکشنبه ۹ ارديبهشت
|
|
|
|
هنرم لایق اوج است ولی در قفسم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چیدمان واژه هایم با تو شد ضرب المثل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من یا تو در دیدار ما پرهای واژه سوختند / اینجا سکوت واژه هاست ، آری جهان چشم تو بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در آینۀ رنگت ، همرنگِ تو گردیدم
در سایۀ نیرنگت، دلتنگِ تو گردیدم
آهنگِ جماعت بر، بنیانِ سعادت بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این سفر دیگر ندیدم مهربانی در نگاهش
بر سرم دست نوازش نامدی از گرد راهش
گر چه می دیدی مرا اما نزد ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تماما دلبری و عشوه و نازی چرا تو؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواهم آن عصر قدیم را
عصر ساده مثل گیوه،.
عصر بوی نم باران
عصر کاهگل در خیابان
عصر کرسی
عصر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شدم درگیر آن زلف پریشان
بریزی زلف خود بر شانه افشان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نقش چشمان تو آخر ، آسمانم را گرفت
سوز شلاق جدایی نیم جانم را گرفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من که در این کنج تنهایی خموش افتاده‌ام
روزگاری رود بودم، از خروش افتاده‌ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگه داره تموم میشه عذاب این تن خسته
میاد بیرون زپشت ابر همون ماهی که پنهون پشت ابر گشته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش مرا از تو نشانی بود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هیاهوی ثانیه ها،
رسیدن موسم تو را،
می‌دهند نوید.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تیراژه ی انوارت
به روی آسمان عشق
چو نقاشیِ آبرنگ شده جانا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل شکست و ناگهان اشکی چکید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یه روزی رو با تو نفس میزنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تنهایی و بی کس بودن بد دردی است و هرگز نباید این تنهایی باعث مرگ انسان شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
داغم آری داغ بر هر سینه سنگین می شوم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عجب من دلبری دارم که رخ در رخ نمی بینم.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قسم به سختیِ لحظه ی ترک وطن...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک موی زیاد است، از این فاصله کم کن
آغوش که باز است ،بیا از گله کم کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در پشت بوفه ی مدرسه کودکی به خوراکی ها نگاه می کرد و دست در جیب خالی خود کرد.
مادر بچه ها برای بچه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک روز می‌آیـد ، بلی ؛ سر می‌کـنی بی من ولـی :
" امـروز یـادم کن که فـردا نـیستـم ، یـادم کـنی "
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منم که روز و شبان راه عشق می پویم
نشان کوی تو ای گلعذار می جویم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی جان داده عمری کنج زندان شما!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دوست بیا و غم دل را در کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باباحمید‌مانده‌چه‌تنهافقط‌همین
آواره‌ام‌به‌دشت‌وصحرافقط‌همین
سامان‌تونیستی‌وببین‌زیرمیزی کشم
لعنت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رقصی کن از سر شوق
رقصی پر ریتم و حرکات وزین
آهنگی پر از قر پلی کن
اندام ظریفت را در معرض دید بگذا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در نیستان نی زنان نی میزنند
از برای نی زدن نی ها از پی می زنند
این همه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این شعر زبان حال دل شاعر است.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امام متقین،ثانین الکتابین،امیر المومنین،حیدر کرار....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر چه نبوده هیچ از عشق تو حاصلم
《اما نهان برای تو پر می زند دلم》
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثل آن شیری که دارد دل به آهو می دهد....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اول فکرکردم خواب دیدم
خواب ندیدم
سگی چوپان شده بود و،
گله ی گرگ از پیِ چوپان میرفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خنده هایت هوش از سرم میبرد
توبخندو من مات لب هایی شوم که جان میبرد
لبخد بزن زیبایی جهان قابل رویت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سنگینی این شب
در توان پلکهای من نیست
نسیم نیمه شبان را
به عطر گیسوانت آغشته ای؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یوسف شده ام در دل یک چاه ولی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو دنیایی که محدوده چطور میگی که آزادیم؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و ای دیوانه بشنو
سخن دیوانه ای را که
از بهر دیوانگی اش
دیوانه سخن میگوید:
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حالا که فکر می کنم می بینم چقد بی تو غم دارم
از نظر غمام ولی انگاری یه بیس سالی کم دارم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش پایم به خیابان خیالت برسد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
🌸 دل اندر ره عشق دلپاک رو
🌸به راه حقیقت تو بی باک رو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آه از ما که جوانی نکردیم
سوختیم درخود ما شادی نکردیم
ما نفهمیدیم چگونه و چرا
رسیدیم به این سن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آرمان شهر…
می روم شهری که آنرا هرگزش دیوار نیست
آدمی از زندگی در آن زِ خود بیزار نیست
خدعه و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کنارِ توست ای بنده خدایِ مهربان امشب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل هوایت کند و از تو نباشد خبری ، انصاف است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میشناسم من تو را که اهل رفتن نیستی
دوستت دارم ولی اهل شکفتن نیستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صدامرا برعزا «««بر قضا تو را کشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دراز کش در نادانی خفته است!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر هر که وفا کردم ،آخر به جفا گم شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نسیمی وزید عطرِ
یار آورد حیف جایِ
بوسه اش خالیست.
آگرین_یوسفی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من غزه ام آکنده از غصب و قساوت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای خدای بی کسان !
برمن بگیر آسانِ آسان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو
آن سوی دیوار شب ایستادی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از کهن‌سالی سخن خوش گفته‌اند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیکره بلند کوه
خیال را
به پرواز درمی‌آورد
آنجا که بر بلندایش
قدم می‌گذارم
پریشان می‌شود افکارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حکایتی است از بابت انسانهای بی خدایی که رحم در دل ندارند و غریب نواز نیستند و ازار را تا جایی که می
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سوختم خاکستری از من به جا...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صدای کس به کسی می‌رسد اگر گاهی
کمی دلت به لطافت شود فقط منسوب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من بر آنم شعر بر وزن بی وزنی سرایم ای ادیب
نه در آن هم قافیه باشد مشخص نه ردیف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عزیزِ جانِ من؛
کاش می‌شد ماند به پای تو.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بشنو اینک ز من حدیث کسا
گر چه نیست شعرم بلیغ و رسا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا با غیر می‌بینی ولی جانت پریشان است
تورا با غیر می‌بینم،نگاهت شاد و خندان است
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۳۶۹۷ پست فعال در ۱۵۴۷ صفحه |
سیاوش آزاد
محمدرضا آزادبخت
سید هادی محمدی
بانام ویادخدا ودرودبرشما 
عباسعلی استکی(چشمه) 
شهرام بذلی 
