محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
چهارشنبه 29 فروردين 1403
روز ارتش جمهوري اسلامي و نيروي زميني 9 شوال 1445
Wednesday 17 Apr 2024
به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹
چهارشنبه ۲۹ فروردين
اشعار دفتر شعرِ جوجه اردک زشت شاعر مجنون ملایری
یادایام‌عیدمی‌افتم
گفتی این‌فال‌مال‌بابااست
خواندی‌وخنده‌کردی‌واما
عیدبی‌تودلم‌چه‌تنهااست
نیستی‌سامان‌عزیزم‌فال بابا‌رابگیری
من زپاافتاده‌ام ای‌کاش دستم‌رابگیری
ای‌پسربعدازتو من‌دیگربدان‌آواره‌ام
خانه‌ام ویران‌توکردی‌ساکن‌میخانه‌ام
زبعدمرگ‌توسامان‌دگرقرارنداریم
هوای‌سینه‌چه‌سرداست‌ومابهارنداریم
چراهرلحظه‌بدتر‌می‌شوم‌ازداغ‌هجرانت
بیا‌برگرد‌ای‌دردانه‌ام‌جانم‌به‌قربانت
بابای‌پیرراتوچه‌تنهاگذاشتی
آخرچگونه‌روی دلش‌پاگذاشتی
چشمان‌پرزاشک
یک قلب‌پرزدرد
ای‌بی‌وفاپسر
رفتنت‌ازنزدبابا‌رسم‌یاری‌بود‌نه
سهم‌من‌از‌زندگی‌این‌بی‌قراری‌بود‌نه
سنگ‌قبرت را عزیزم‌من تماشا می کنم
خوب‌می‌دانم‌که‌رفتی باز حاشا‌می‌کنم
بی‌تومن‌سهمم‌فقط‌چشمان‌گریان‌است‌وبس
حال‌مجنون‌راببین‌سردرگریبان‌است‌وبس
هرکجا می‌نگرم جای‌توپیداست‌هنوز
خنده‌هایت‌چقدر تازه وزیبایی هنوز
من‌خودم چسبانده‌ام‌عکس‌تو بردیوارها
دیده‌ام ازدوست‌هم دشمن بسی آزارها
باباحمید‌مانده‌چه‌تنهافقط‌همین
آواره‌ام‌به‌دشت‌وصحرافقط‌همین
سامان‌تونیستی‌وببین‌زیرمیزی کشم
لعنت
حال‌وروزم‌راببین‌هرروزبدترمی‌شود
عکس تومی خنددوچشمان‌من‌ترمی‌شود
سلولم‌ساکت‌وخاموش
فضای‌خانه‌ام سرداست
شب‌وروزم‌شده‌یکسان
ندارم.هیچ‌آرامش
نبینم.رنگ‌آسایش
دلم‌تنگ‌است‌سامانم
من‌خودم‌می‌دانم
که تورفتی‌پسرم
ودگربازنمی‌گردی‌وای
مادرت‌پیرترین مادردنیا
شده است
پسرم رفت‌زدست
وهمین‌غصه‌مراخواهدکشت
اوجوان‌بودجوان
بارسنگین‌غمش
کمرم‌راخم‌کرد
دوستان پیغام دادند نیست کارم شاعری
ظلم بی‌حدی‌ست‌که‌درحق مجنون می‌کنند
نیمه شب آرام‌بوسیدم‌لبانش را به‌ناز
اومرامحکم گرفت وگفت این‌طوری ببوس
آخرحلال‌کردن توغیرممکن است
تنهادلیل همین که‌من‌می پرستمت
شعرهای داغ‌مجنون می زند آتش به‌دل
هرکه‌عاشق بوده می‌داند چه زجری‌دیده است
هردل‌خوشی که بود فقط باتوبودوبس
بعدازتو دل‌خوشی‌زدلم پرکشیدورفت
خاطرات‌بوسه‌های‌گرم‌توبراین لبم
قبل‌جان‌دادن بیابابوسه های‌آخرت
ای خدا جان من بگیراما
دردهای مراتودرمان کن
دست دعا بسوی خدا می کنم بلند
چون‌مشگلات‌رامثل‌پرکاه‌می‌کند
تومی‌دانی چرا‌خوابی به چشمانم نمی آید
فقط یک آرزودارم بیامرگم تماشا کن
----
درخیالم هرشب‌وهرروز
رفیق‌نیمه‌ره‌بودن پشیزی هم نمی‌ارزد
محبت ارزشی دارد نباید رایگان بخشید
دوست گرزخمی زندبرقلب درمان می شود
آشنا‌وقتی‌که‌خنجرمی‌زندزجرآوراست
مجنون بیاوبس‌کن یک‌عمرعاشقی را
هردم‌دهندفریبت توعارودردنداری
ببین‌آن بوسه‌ات‌درمان‌من‌بود
ولی دراصل خودپایان‌من‌بود
خنده‌هایت‌باعث‌آرامش‌دل می شود
تاتورا حس‌می‌کندیکباره‌عاقل می شود
بوسه‌ای‌گربدهیجان‌به‌عوض‌خواهم‌داد
مشگل اینجاست فقط بوسه من طولانی‌ست
شاعرچشمت شدم اما پشیمانم نکن
هم‌چوگیسویت مرازاروپریشانم‌نکن
دست‌برزانوگرفتنکارمردان‌است‌وبس
ورنه آنکه بی‌خیال‌است.روبه‌پایین می‌رود
نیمه شب بازچرایادتوافتادم من
خنجر ظلم تودرسینه من‌جامانده
خنجرنامردیت‌عمری‌ست‌درقلب‌من‌است
زجر دارم می کشم پس‌کی‌تمامش می‌کنی
قهوه‌راباسم‌چشمانت‌توقاطی کرده‌ای
درزمان مرگ فهمیدم‌که‌مرگم‌کارتوست
بدیدم قوطی رب راولی بانام افغانی
نداری توخبر شایدجناب شیخ روحانی
تمام ثروت ایران چپاول شدبه آسان
بهتراست‌قصه عشق‌توبه‌پایان‌برسد
باز مجنون برود تا به بیابان برسد
هیچ‌راهی‌جزنشستن‌با‌دل‌تنها‌نمانده
جزهمین‌چشمان‌زیبا‌هیچ‌چیزی‌جامانده
قلب‌پاکم‌هدیه‌دادم‌بی‌وفایی
آمدوقلب‌مرایکباره‌ویران‌کردورفت
شاعر بیچاره را سردرگریبان کردورفت
بدان‌که‌چشم قشنگت برای‌من‌دنیاست
ببین که کشتی عمرم میان این دریاست
توراهرلحظه می‌بینم‌میان‌خواب‌وبیماری
جوابم‌بوسه‌ای‌باشدکه معنی‌اش‌شودآری
داغ‌چشمانش براین‌دل‌ماند‌ورفت
دیدمش‌اواسب‌خودراراندورفت
زیرچادرچهره‌راپنهان‌نکن‌ای‌ماه‌من
نیستی آخرچرانامهربان‌همراه‌من
ای‌که آن بالانشستی فکرمردم‌نیستی
این‌همه‌زجرتودادی‌وفقط خندیدم
شعرمجنون به خداارزش خواندن‌دارد
شکستی قلب مجنون‌رانمی‌بخشم‌توراهرگز
شاعری‌شغل عجیبی‌ست‌درآمدصفراست
ازجوانی‌تابه‌پیری‌شعرمی‌گویم‌ولی
هیچکس‌دردمراازشعرهایم‌حس‌نکن
شاعری‌راپیشه‌کردم‌تاکه‌درمانم
شود
بعدعمری‌حاصلم‌جزاشک
حسرت‌نیست‌نیست
----------------
ا
هرچه گفتم زوفاگفت‌که خاموش
حمید
خنجرنامردیت‌عمری‌ست درقلب‌من‌است
آن چنان‌افسرده‌ام‌حس‌می‌کنم‌من‌مرده‌ام
شعر می‌گویم‌به‌اجباردلم‌اماچرا
درکنارت‌بودنم‌خواب‌وخیالی‌بیش
نیست
در بی‌درمان همین‌باشدنه‌درددیگری
نمی‌دانی‌پدروقتی‌نباشد
تمام زندگی درداست‌ورنج‌است
منوتوتنهاییم
وکسینیستبفهمدمارا
جای ماندن هم نیست
پای رفتن هم نیست
سایه‌هامان‌رانیزمی‌زنند
با
با بوسه گرم یاربیدارشدن
دردی که به اورسدخریدارشدن
تانیمه‌شب به یادتوبیدارمانده‌ام
باور نمی کنی توبه‌ساعت‌نگاه‌کن
درددل هایت نکن درنزد یاران بازگو
ااهن- ودیواربهتررازداری می کنند
به‌روزگارسیاهم‌نخندای‌بی‌رحم
نزن‌تکیه‌به‌دیوارریاکاران
که می بازی
نگوطالب ززابل چون زرستم ها خبرداری
خبرامدتو ... خوردی به خاک ما نظرداری
ببین قبرتو اماده بیاوامتحا
ما به راه وطن خویش که ئجان را بدهیم
درره حق طلبی سروزبان رابدهیم
ای قلم پیروزمی گردی دراین پیکارها
می کنی ازادماراازپس دیوارها
ماهمه دربنددیگرنیسشت جزتویاوری
خشگ
شاعری بایدبه جای مردمت گویی سخن
گرنمی گویی زبان بایدزحلقومت برید
امدوقلب مرایکباره ویران کردورفت
شاعربیچاره راسردرگریبان کردورفت
وقت رفتن برلبانم بوسه داغی گذاشت
چشمی توبه هم زدی هلاکم کردی
بی عشق مرا به زیرخاکم کردی
یاد آن بوسه‌قدیمی‌وگرم
یادگاری‌به‌روی‌لب‌وتنم
کاش می شد پدرم می امد
ازدرخانه من بالبخند
تابگویم که دگربعدازاو
این لبانم نزند یک لبخند
چون که م
دیگر نمی توان به کسی اعتماد کرد
دشمنانم‌روبرویم ازوفادم‌می‌زنند
پشت سر با رقص خنجر شادمانی می‌کنند
منوتوتنهاییم
وکسینیستبفهمدمارا
بس‌چلچله‌ها‌که‌بی‌سبب‌جان‌دادند
این‌بی‌‌وطنان‌وطن‌چه‌ارزان‌دادند
مجموع ۷۶۷ پست فعال در ۱۰ صفحه
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
محمدرضا آزادبخت
علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق 
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
و درودبرخواهرعزیزم 
سیاوش آزاد
محمد شریف صادقی
آذردخت شرقی(آذر دخت) 
آرزو عباسی ( پاییزه) 
