شنبه ۱۹ خرداد
|
|
|
|
رقصِ نِی را دیده ای در بادها !
یا که آوایش در آن فریادها !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
علم ودانش ؟
کارسازند سطح اشیا را ولی
هست به ژرفاژرفشان لیکن ، اساسِ خرّمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میخ بس است چکش باشید *** فرو برنده مردم بر خود باشید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیر و خمیده ام شاید، إعجاز آغوشت جوان کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از آسیب، عبرت نگرفته‌ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گشته ام سرگشتۀ لجبازی و تزویرِ تو
تاجری محکوم به افلاس با تقصیر تو
هیچ تصویری نمانده در کت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک روستا هم جان من، بی خان نمی چرخد
در سفره سبزی پیشکش، بی نان نمیچرخد
دیروز یک کاسب نصیحت کرد ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ابد ، آفرینش، آدمیان، ازل ، سرزمین، طلسم ، تیر خلاصی ، برهوت ، شب ، قطره ، رستاخیز، صبح، ابر ، باران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چند سالیست نگاهم به دری خشکیده
خاطرات من و آن ناز پسر
همه در قلک ذهن
مانده و پوسیده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فریاد می زد
دیدمت دیدمت
پرنده ای که بالای سرم پرواز میکرد،
وقتی با دلی گرفته،
پنهانی ،لابلای بر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشق که باشی روز بارانی قشنگ است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا به کی غرق عذابم میکنی ای سنگدل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز هم من در خیابان زیر بارانی که نیست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بعد تو آنچه شکسته همه اش مال من است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشق شدن بایک نظر را دوست دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خداحافظ ای یار بینوایم
خداحافظ ای عشق دلشکسته
تو را به خدا میسپارمت ای
در دام عشقی با دست بسته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما همه فریب خوردگان زمان خویش هستیم
بی آنکه بدانیم که چه بودیم و چه هستیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فاصله اجتماعی و کرونا و...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلتنگی
یعنی
هجا
به هجای تنت
را نفس کشیدن
میان تاریکی..
آنجا که
سکوت چاره ساز
سپیده دم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تو چون مویت پریشانم به چشمانت قسم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منی کز شوق دیدارت ز هر بیگانه دل کندم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوشا روزت مبارک دخت ایران
بباشی خرم و سبز و فروزان
بباشی چون درخت ریشه داری
بباشی چون گلی با رن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبِ میلاد تو اِی نابترین دوست چه زیباست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرعت و جاده
قتل‌عام پروانه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(یغمای دل)
امشب اگر یاری کنی دل را به یغما می برم
مجنون عالم می شوم اورا ثریا می برم
رندی و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر كه را از بشريت ، به همانس خبري
پيروي مي كند از دانش و علم بشري
هر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرم را به نشانی از رضایت، تکان دادم
مامورِ گیوتین ، تیغه را انداخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منم ساقی که گفتی می بریز و می بریز
بده سامان و مرا را از غمها گریز
بدادم دستت به جام جانم میِ مستا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ذره ذره فراخوانده شده به سوی مرگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آب از سرت گذشت ،بزن ناله تا خدا
اینجا نمی دهند مدالی سکوت را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بـِســمِ رَبِّ المَـهـدی
این تیرگی بخت من و چرخ کج مدار
بی روی دوست رفته زدست دلم قرار
باری نگر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر کجا رهگذری بود خبر داشت دلم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما خانه نشینان غم بازار نداریم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کارگر،،،
شعر نمی خواند،
کتاب هم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو آن آب زلالِ پر صفایی، منم آن مرداب پیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اشیا در اتاق غرق می شوند
آسمان در حیاط
و ماهی در رود خانه
و کفشی در جاده
....
افتادن برگی
برگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بوم نقاشی به پا کردم کشیدم با قلم
نقش یک کلبه درون جنگلی در صبحدم
حوضکی فیروزه ای را نقش کردم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گلهای بی حجب و حیا آتش به جانت کرده اند؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای که جامِ تلخِ سیگارت به آخر می رسد/
درعلفزاری میفکن تا زند آتش برآن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تن را سپردم به تنهایی
آری
یک مزار است اتاق من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن زمان که در سکوتم با تو صحبت میکنم
دوست تر میدارمت...
دورم از جنجال با عکس تو خلوت میکنم
دوست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حال ما وحال شهرم خوب نیست
آتشی خواهم برایم چوب نیست
هرکجاره می روی بیماری است
خانه ماندن اینچنین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر بلندای زمان پَرمی کشم تا بامِ عشق
دربلندای زمین ره می روم تاکام عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پلک بر هم زده ای محو تماشا شده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا بردی
به رویای دور
میان سبزه و نور
خندیدیم و ساختیم
کلبه ای از بهار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید ،
که چون ببندم چشمم را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من و VHDL و این تابع ها همه گنگیم .....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عود گر پیچد در آتش ......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قصه ی دفتر
فارغ از شعــر و غزل تا به لبم جـان نرسد
دفتــر قصه ی مــن بی تو بــه پایان نرسد
ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ندارم غیر کویت ای صنم کاشانه دیگر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر بی پایان سرو کوی یار است
این چنین دلبر،سخنی کمیاب است
ثنای حق حقا که بر پروردگار
جان ودل درکع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بازی قایم باشک را دوست ندارم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به چشمه ی جان "عباسعلی استکی"
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنكس كه جام باده ي حقش به كام شد
ميثم1 بُد آن ،بگفت و زبانش لجام2 شد
ناصح
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرداب ،
به اندیشه هایش فرو رفته بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تلفاتِ جنگ مهمان و مخارجش شبیه است
به منازعاتِ مجنون و برادرانِ لیلا!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرکجامی‌نگرم‌نقش‌دوچشمت‌پیداست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم من دور که شد چشم چرانی کردند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز هم برشانه ات باید خریدارم شوی
ای پناه درد ها باید که دیوارم شوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همیشه خوش نشینم با نداریم
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۴۵۸۹ پست فعال در ۱۵۵۸ صفحه |
مهرداد مانا
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
ودرودبربانوآوا
علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق 
پژمان بدری
محمد رضا خوشرو (مریخ) 
محمدرضا آزادبخت 