دوشنبه ۱۴ خرداد
|
|
|
|
ای که در خیالم بال برگشودی
اوج گرفتی و رفتی
تا زوال درد
تا ته دشت سرد
ای که در هوایت
چشم به آس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای خدا رحمی که کم آورده‌ام
ابر باران بر جگر آورده‌ام
ده تو علمی بی نیازم کن خدا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غم و شادی به هم آمیخته در قابِ جهان ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون شد مُیَسّر دیدنت
مسرورم از تابیدنت
ای شمسِ شصت وهشتمین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با آدمِ عاشق بنِما دوستی ای دوست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو را باید
فقط تماشای ات کرد
مثل منظره ی
که کوه دارد
جنگل دارد
دریا دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بت چشمان تو یک شهر را مومن به خود کرده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رسیده ام به دو راهی جاده خواهم رفت
به بغض و اشک به راه اوفتاده خواهم رفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عمریست که طعنه بر دلم زنی
فریاد گر کشی جهانی بهم زنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لگد بزن لگد بزن به زیر بخت بد بزن
رها از این سیاهیا به قلب پر حسد بزن
بخون بخون که بشنوم درو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگر از این پرسه های عاشقانه خسته ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آرزو ها به حقیقت می پیوندند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلداده طوفان تویی ای یار ،که بی من ماندی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گل خوشبختی ما خشک نبود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باران
بسیار رنج دیدم تا کودکم جوان شد
عمرش در این هیاهو هردم فدای نان شد
از سوزِ سازِ سُرنا در ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کار هر کس نیست رفتن تا به آخر راه راست
آدمیت هر چه باشد آدمیت را بجاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیروِ حق، در جهان آزاده است_بهرِ این آزادگی، دلداده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شانه به موهایت زدی شیطان در آغوشت گرفت/نام تو را خواند رانده شد ، حسرت شد و آتش گرفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کیمدی ازل کیمدی یَزَل کیمدی ضل
کیمدی اول کیمدی حَوَل کیمدی وَل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثنوی ۳۲ بیتی الفبا ، شعر سال ۱۳۹۴ در پاسخ به شعر الفبا که برعلیه انقلاب وکشور بود سروده شده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من آن صدای سازی ام که روزی ،
پُرازسکوت میشوم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خورشید را به هیبت شب پرده می کشیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک»
از شاخه ی کاج
ستاره
چیده می شود
ماه در لانه ی کلاغ
دو»
از سایه اش متولد شد
بعد از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعرم ز بطحا رویدش دل راه آنها پویدش
حالا که ره پو گشته‌ام جانم از آنها گویدش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چنگی بکش ای دلبر زیبا تو بر این چنگ
نازی بنما ناز ترین سوگل اورنگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزگار خوبی نبود
کلاغها اشعارم را حفظ بودند
تمام ساعتها را گم کرده بودم
و نمیدانستم کدامین روز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گردیم نوکر بی جیره مواجب
یه حکم خوب قاضی گردیه واجب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر زنی عاشق شود، مردم ملامت می کنند
گر بگوید شعر، بی وقفه سوالش می کنند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای رفته! ز کویت خبری نیست مرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
محبت مرحمی دارد خدا داند نمی دانی
غمم هم عالمی دارد خدا داند نمی دانی
تمام شب که بیدارم ز سوز ع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باران زده چشم های من بارانی است..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو بگو بهر من غمزده دلتنگ شدی؟
یا چو من عاشق و دیوانه ی پا بست شدی؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل و یاد تو و سودای رفتن...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رها گشته بغض و سپس سیل اشک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تنهاجزیزه رنگارنگ خلیج فارس هرمز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راه و رسم عشقبازی را نداند مدعی
نشنوی از عاقلی، بر عشق گوید آفرین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آتشفشان عشق تو از هر دهانه رفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه کردی با دلم ساقی که خود از خود گریزانم
نه می بخشم خودم را و نه از بی خود پشیمانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
واژه‌ها در من پا می‌گیرند
وقتی تو مرا می‌خوانی
شعر میشوم
سپید و کوتاه
به شوق مروری هزارانه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زمین نه جای رسیدن که جای دلتنگی است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرزمینی زیبا در دل سرزمین دیلمان.
با درختان فندوق و گردو اش چشمها را نوازش می دهد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خیلی وقت است که خودم را در یک تنهایی تلخ قنداق کرده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مست رخ مه گون تو شد هشیارم
قربانی چشمان تو شد چشمانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ازتو میگم و میخونم از تموم خاطره های خوب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حالا میفهمم آرزوی مرگ داشتن یعنی چه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میان خاطراتت جستجو کن
مرا حتما به خاطر خواهی آورد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نسیمی جان فضا می آید بوی کرب و بلا می آید
بی تابی این نوکر در دیدار ارباب به سر آمد
و این بنده گن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیشب که خسته در خواب خود بود / در نیمه ی شب آسوده فرسود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنــکـس کــه لـبـاس ادعــا را پــوشــیــد :
مـادام ز نــکـرده‌هـای خــود ، لاف مـی‌زد !!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کبوتران
در افق پرواز می کنند.
ماجرای عجیبی ست پرواز کبوتران.
وقتی که ماجرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میروم تا نرود شرم ز اعماق دلم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با دردهای بی شماری که به من دادی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا که در ایران زمین، زاده شده "فرزاد"ها
بی امان بر خاک افتاده سر جلّادها
هر که در ایمان قوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می خانه شدم بیا تو ساغر بزنی
باغ ام که تو پرانه صفت پر بزنی
در بسته ام از هر کس و آسوده شدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دوست ز درد دوریَ بیمارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
✍️ترانه
م.مدهوش❤️🔥
🎧دکلمه: بانو هستی احمدی💥
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سنگ می زنم
به کتاب تاریخ مان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میون اینهمه ستاره ، منهم ،
ستاره‌ای داشتم ولی ، ستاره م خاموش شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جا نماز ها
آب کشیدند و رفتند
آنهایی که خونشان از ما رنگین تر بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من صبح خماری شرابم
من عابد دریای سجودم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرآغازم چنین شد لحظه پایان چه خواهی کرد
بگو آخر تو با دل خسته‌ای ویلان چه خواهی کرد
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۴۵۰۷ پست فعال در ۱۵۵۷ صفحه |
مهرداد مانا
وحید سلیمی بنی
حسن پوررضایی 
ساسان نجفی(سراب) 
