و من,خاطره اي نداشته باشم...

بعضي وقت ها,, دوست دارم "مريض" شوم آن هم ازنوع يك فراموشي درازمدت بعداز آن,, هي آدمها را ببينم وتورا. انگـارنديده ام اصلا.. وفكرم مدام دوربزندتوي چـشمها و گـوشهايم.. وجابماند پشت دفتري كه قفل شده هي, ,شب, ,بيايد مهتاب هم ومن,, "خاطره اي نداشته باشم" حتا دب اكبر هم قايم كندخودش راازمن. شب هم جمع كندبازخودش را,,,ببندد ومهتاب ,هم. "ومن خاطره اي نداشته باشم" نه تاريخي وجودداشته باشد نه روزي كه يكي آمده بود نه يكي كه ,آمده بود. وهيچـوقت خوب نشودحالم.. بستري شوم توي حافظه ات,, وبعديادت بيايدكه من مريض نبوده ام فقط... خيلي سال است كه مرده ام...