22سالگی

22ســــال
دو عدد مثل ِ هـم
شبیه هـم...
کــوتاه ...
حروفش را می نویسم
بیــست و دوســال ...
باز هـم کم است
بگذار اینگونه بگویم
بیست ودو ســــال زندگی گذشت...!
نه..
باز هم نشد ...
خلاصه ی تمام ِ این زندگی در هیچ حروفی نمی گنجد
خلاصه ی بیست و دو سال غـم،با هیچ عددی شمرده نمی شود!
شــاید بعد از امروز دوباره بخندم ..
شاید لبخند هایم به توان ِ 2 برسد !
و شاید غم ها دوتا،دوتا کم شوند از دلم!
شاید تمام ِ شادی ها ضرب در 2 به قلبم هجوم بیاورند!

22ســـــــال
کاش یکی از این عددها نبود..
تا بچـه ای 2ساله میشدم!
با قهقهه های از تـَه ِ دل...
با شادی های کودکانه...
برق ِ چشمانی که از سـر ِ شوق پیداست!
کــاش 2ساله میشدم!
من هــنوز برای رسیدن به 2،دومی آماده نبودم !ِ


93/3/24

 

ماه-بانوی-من گــاهی در تمام ِ فصل ها .. فصل دلهایمان پاییزی می شود ..
خزان می شود ، برگ ریزان می گیرد این چشم ها ...

دل می گیرد ، غصه میکارد در خودش ..

جوانه می زنند غم ها...
چشم ها هر شب می بارند به روی جوانه های پـُر غم ِ تنهایی ...
حتی اگر هزاران هزار آدم دورو برت باشد .. تو باز زُل میزنی به گلدان ِ خالی ِ پُشت ِ پنجره ..
بانو گاهی باید خودت بهار ِ خودت باشی .. خودت شکوفه بکاری روی لب هایت خودت بشکـُفی و زمستانی را ســَبز کنی بانو ...
همه ی ما گاهی بیمار می شویم .. بیمار ِ غم ها ، اشک ها غصه ها ...