خدانگهدار

خدانگهدار ... این آخرین پیامت بود

هزار حرف نگفته که در سلامت بود

ردیف وقافیه ها بی خودی نمی گریند

به هر غروب غزل ، ذکر خیر نامت بود

به هیچ می اندیشم ... به هیچ وابستم

تو هیچ می فهمی ؟!! لق لق کلامت بود

به میخ میکوبم ، تا که در صدا نکند

اگر چه میخ و در عشق هم غرامت بود

شتر ندیدم ! دیدی شتر ندیدی دل !!

که دل همیشه بر اندام سیخ شامت بود

خدانگهدار ... این هم شروع زیباییست

خدانگهدار ... این آخرین پیامت بود !

                          مسعود بافقی زاده