شکوائیـــه؛ کُفرآمیـــز، سُؤال و جواب

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

با عرض سلام و درود فراوان چون هَزارانِ آوازه خوان به ساحتِ جناب آقای خواجه بزرگمهر
دوست خوبم نیازی به عذر خواهی نیست.
حقیر احساس پاک شما را درک می کنم. شما از دیدگاه و زاویهٔ اقتباس خویش سخن به میان می آورید و آزاد اندیش هیچگاه به محبت شما بزرگوار اعتراضی ندارد.
در مبحث درد دل یا واگوئی شکوائیه با خالق خویش اگر قرار باشد مصداق فروع الدین و شریعت عمل کرد دیگر کسی خدا را دوست ندارد و تنها وحشت از حضور او در خود می بیند.
اما در مبحث اصول عقلی برای پی بردن به وجود ذات اقدس الله جل جلاله کنکاش و زیز و رو کردن وجود خدا هیچ منعی ندارد.
اگر از روی ترس عبادت کنیم این یک مضحکه است که به زعم حقیر باید با شوق و عشق به عبادت پرداخت و در مواردی که من اعتراض دارم شرکی وجود ندارد چرا که اگر نتوانم با او راحت صحبت کنم این دیگر یک حقیقت نیست.
وقتی می خواهم شکایت کنم از خدا تنها خداست که مرا درک می کند و اگر درک نکند خالق حقیقی نیست و یک وهم در ذهن بیشتر نیست.
برای رسیدن به نور عبور از تاریکی لازم است وگرنه به نور نخواهیم رسید.
همچنین برای رسیدن به بهشت باید از دوزخ (صراط) عبور کرد.
و بخاطر رسیدن به خدا از کفر باید عبور نمود.
حال حقیر از شما پوزش میطلبم برای خلط مبحث که ایجاد کردم.
در نهایت بسیار از حضور شما دوست خوبم جناب آقای خوجه بزرگوار سپاسگزارم برای وقتی که برای نگاشتن نظر خویش صرف نموده اید.
برایتان از خداوند سبحان جل جلاله آرزوی سعادت، موفقیت در امور و سلامتی مسئلت می نمایم.
با کمال تقدیر و احترام🙏🏼♥💐🌹

پی نوشت:
در قسمتی که می گویم می توان خدا را زیر و رو کرد منظور زیز و زبر کدن خویشتن است چرا که هر کس خدایی در بطن دارد که خود شخص است نه خداوند متعال
پس لازمهٔ خدا شناسی شناخت حقیقی و پذیرفتن حقایق درون خویش است که به آن اطلاق خود شناسی می گردد.

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

جواب:



بشنو‌ ای بنده ی من
بشنو ای بنده ی من
من خدایت هستم
حرف تو بشنیدم
سوز و آهت دیدم
بس کن ای بنده ی من
به خدا یا به خودم یا به حقیقت سوگند
شعر پر سوز و گدازت دل من ریش نمود
جگرم را بگداخت
آنقدر در غم تو آه کشیدم که هوا طوفان شد
دیده گانم تر شد
چشمه ی چشم من از دجله و جیحون بگذشت
سد اسکندر و کارون بشکست
و نه تنها این بود
عرش و کرسی همه در لرزه فرو افتادند
عرشیان نعره زنان شوریدند
شورشی در حرم امن الهی رخ داد
قدسیان مویه کنان ضجه زنان نالیدند
و چنین می گفتند:
یا رب این بنده به درگاه تو روی آورده
نا امید از همه ی کون و مکان
از همه دیو و ددان
از همه خوب و بدان
از همه خار و خسان
از همه کس همه چیز
با صد امید به درگاه تو روی آورده
گر چه از قهر و غضب می گوید
دل پاکی دارد
شطح و کفران وی از ناچاریست
دلش از جور جفا ریش شده
مرهم زخم دل ریشش باش
نظری بر وی کن
همچنان می گفتند
و دعا میکردند
و من آمین گویان
با خود عهدی بستم
از همین ساعت و روز
از همین لحظه و آن
هر چه گوئی بکنم
هر چه خواهی بدهم
زندگی بر کامت
گنج قارون که به یک دم همه در زیر زمین پنهان شد
و دو صد گنج دگر
همه از آن تو باد
باد و خورشید و مه ابر و فلک کون ملک
همه در فرمانت
شوکت کورش و هم قدرت دارای بزرگ
تخت کاووس کی و ملک سلیمان به کفت
همه ی تاج وران در قدمت
باز هم می خواهی
باز هم می خواهی
دانش و هوش ادب با تن سالم دادم
صورت و سیرت زیبا به تو اعطا کردم
عمر مال و قلمت را برکت بخشیدم
کشش و عزت و مهر تو جهانی کردم
تا همه ماه رخان طالب وصلت باشند
عاشق ناز نگاهت باشند
این همه عیش و طرب نوشت باد
باز هم حرفی هست
باز هم حرفی هست
نام تو جاویدان
یاد تو ای تو «خراباتی» نام
همه دم در دل ها
همه دم در دل ها
#محمد_کریم_نقده_دوزان "خراباتی"

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

درود برشما استاد ارجمند جناب استکی عزیز

عجب جواب طولانیی بود

شما که همه چیز از جانب خداوند دادی به بنده اش

پس دگر جای شکوه و اعتراضی نباید باشد

بهتر است جناب کریمی ازاین پس شکر خدای را
بجا بیاورد انشاالله

موفق باشید عالی بود استاد دست مریزاد

سلام و هزاران درود جناب آقای استکی ادیب، فرهیخته و استاد معظم
متشکرم از زحمتی که متحمل شده اید و بذل محبت نموده اید استاد.
تصمیم دارم امشب جواب را که خون دل ها خوردم تا به اینجا رسیده ام را متنشر کنم...
حدود سال هفتاد و دو غزل را سرودم و در تارنمای خود پست گذاشتم اما کسی جوابی بر آن ننگاشت تا سال هشتاد و چهار خود دست به قلم بردم و این جواب را سرودم و احساسی بزرگ به آن دارم و حقیقتأ از مرز کفر عبور کرده ام.
بسیار بسیار سپاسگزارم از جنابعالی بخاطر پژوهش و تحقیق موشکافانه همچنین با توانمدی وافر که تنها در یک استاد بزرگ نهفته است.
دستبوس ساحتِ جنابتان هستم.
با کمال تقدیر و احترام ویژه
♥🙏🏻💐🌹🌹🌹🌹🌹🌹

🙏🏻♥💐🌹🌹🌹🌹

سلام و هزاران درود جناب آقای استکی ادیب، فرهیخته و استاد معظم
متشکرم از زحمتی که متحمل شده اید و بذل محبت نموده اید استاد.
تصمیم دارم امشب جواب را که خون دل ها خوردم تا به اینجا رسیده ام را متنشر کنم...
حدود سال هفتاد و دو غزل را سرودم و در تارنمای خود پست گذاشتم اما کسی جوابی بر آن ننگاشت تا سال هشتاد و چهار خود دست به قلم بردم و این جواب را سرودم و احساسی بزرگ به آن دارم و حقیقتأ از مرز کفر عبور کرده ام.
بسیار بسیار سپاسگزارم از جنابعالی بخاطر پژوهش و تحقیق موشکافانه همچنین با توانمدی وافر که تنها در یک استاد بزرگ نهفته است.
دستبوس ساحتِ جنابتان هستم.
با کمال تقدیر و احترام ویژه
♥🙏🏻💐🌹🌹🌹🌹🌹🌹

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

💐💐💐💐💐💐💐
🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
سلام و درود بانـــــو...
پاس می دارمتان