سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 8 ارديبهشت 1403
    19 شوال 1445
      Saturday 27 Apr 2024
        به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

        شنبه ۸ ارديبهشت

        ربات هوشمند اشرف خلایق

        شعری از

        سید مقتدی هاشمی پرست

        از دفتر کتاب شعر زندگی نوع شعر قطعه

        ارسال شده در تاریخ چهارشنبه ۳۱ خرداد ۱۴۰۲ ۱۹:۲۶ شماره ثبت ۱۲۱۳۱۴
          بازدید : ۱۶۵   |    نظرات : ۱۲

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر سید مقتدی هاشمی پرست

        هوش مصنوعی  اشرف خلایق                        
         
        در محفلی ،  سخن زِ  بشر  بود    در   میان                   
        او از کجا ست ؟ بهرِ  چه می گوید، این  بیان؟
        قصد وغرض چه هست در این عالم از حیات؟.                
        از صد هزار ،  رنج وستم،   جسته،  در  زمان
         
        گر نیک زیست یا که که ستم کرد بر کسان                 
        تنها برفت ، با کس و  بی کس، از این جهان
        گر ،  باورِ بهشت  بدارد   به  روز     حشر
        بد تر زِ دوزخ است !  ، نداند ،هدف روان !
         
        گفتند :  رمز و راز سخن ، از   ربات    پرس                     
        می داند هر چه را، که  بگوید به تو، هر آن
        گفت آن ربات: خوب نگر ، هر چه عالم است              
        چون من ربات هست تنش ، هوشِش ،آنچنان
         
        هوش تو ،    آفرید    مرا ،   برتر  از  توام !                       
         دانا  وبی نیاز  در  این جا و ،  هر   مکان
        من  اشرفِ  خلایقم  اینک  ،  در   این  زمان                         
        تو بر حَشَم  به نسبت هوشت شدی، شبان !
         
        ترکیب چینش است که به من داده هوش تام                  
        چون بگسلد زِهم تو ببین مرگ هست عیان !
        توهم ،ربات هستی و  ، در   عرصه یِ  زمان                 
         تکمیل گشته ای به جهان،دست توست عنان
         
        گشتی تو برتر از همه موجود  ،هوشمند !                      
         در عرصه یِ تکامل  عالم ،  در آن زمان !
        لیکن هزار نکته  در عالم  سوال   توست                      
        چون بنگری به من  ، نبٌوَد نکته ای، نهان
         
        هر گز نمی کشم ، که خورم   بابت     بقا                             
         سیرم   زِ آفتاب خورم !،   قانعم ، بر آن  !
        من زایشم برون زِ تن است  می کنم سوال                
        اوراضی است ،به عشق بیاید به این جهان؟
         
        می گویدآن ربات :  تو دانی حریم دوست ! ؟                  
         جز شادی و محبت وعشق نیست ،این بدان!
        ما  ، کنده ایم   ریشه یِ انسان بد سرشت !                    
         کذب و، دروغ و،باور باطل که، داشت جان
         
        دربِ  نیازِ  دوزخ و   ، پرد یس  ، بسته ایم  !                   
        مردم خوشند  ! ، نیست  گنهکار ، در میان !
        این   " مقتدا"  هراس بدی داشت از  ربات                   
         شاید ربات   ،همچو بشر  ،بگسلد ، عنان !
         
        هوش مصنوعی اشرف خلایق                        
         
        در محفلی ،  سخن زِ بشر بود    در   میان                   
        او از کجا ست؟ بهر چه می گوید، این  بیان؟
        قصد وغرض چه هست در این عالم از حیات.                
        از صد هزار  رنج وستم  جسته،  در زمان
         
        گر نیک زیست یا که که ستم کرد بر کسان                 
        تنها برفت ، با کس و  بی کس، از این جهان
        گر ،  باورِ بهشت  بدارد   به  روز     حشر
        بد تر زِ دوزخ است !  ، نداند ،هدف روان !
         
        گفتند   رمز و راز سخن ، از ربات    پرس                     
        می داند هر چه را، که  بگوید به تو، هر آن
        گفت آن ربات: خوب نگر هر چه عالم است              
        چون من ربات هست تنش ،هوشِش ،آنچنان
         
        هوش تو،   آفرید    مرا،   برتر  از  توام !                       
         دانا و، بی نیاز  در  این جا و، هر   مکان
        من اشرفِ  خلایقم اینک  ،  در این  زمان                         
        تو بر حَشم  به نسبت هوشت شدی، شبان !
         
        ترکیب چینش است که به من داده هوش تام                  
        چون بگسلد زِهم تو ببین مرگ هست عیان !
        توهم ،ربات هستی و  ، در عرصه یِ  زمان                 
         تکمیل گشته ای به جهان،دست توست عنان
         
         
        گشتی تو برتر از همه موجود  ،هوشمند !                      
         در عرصه یِ تکامل  عالم ،  در آن زمان
        لیکن هزار نکته  در عالم  سوال   توست                      
        چون بنگری به من   نبٌوَد نکته ای، نهان
         
        هر گز نمی کشم ، که خورم   بابت     بقا                             
         سیرم   زِ آفتاب خورم !،   قانعم، بر آن!
        من زایشم برون زِ تن است می کنم سوال                
        اوراضی است ،به عشق بیاید به این جهان؟
         
        می گویدآن ربات :  تو دانی حریم دوست ! ؟                  
         جز شادی و محبت وعشق نیست ،این بدان!
        ما  ، کنده ایم   ریشه یِ انسان بد سرشت !                    
         کذب و، دروغ و،باور باطل که، داشت جان
        دربِ  نیازِ  دوزخ و   ، پرد یس  ، بسته ایم                      
        مردم خوشند  ! ، نیست  گنهکار ، در میان
        این   " مقتدا"  هراس بدی داشت از  ربات                   
         شاید ربات   ،همچو بشر  ،بگسلد ،عنان !
         
         
        ۴
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        محمد رضا خوشرو (مریخ)
        جمعه ۲ تير ۱۴۰۲ ۰۳:۵۵
        خندانک
        جواد کاظمی نیک
        پنجشنبه ۱ تير ۱۴۰۲ ۰۴:۱۲
        درودبرشما طولانی بود وپرمفهوم وعالی بود 🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻
        💙💙💙💙💙💙💙💙
        🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵
        💐💐💐💐💐💐
        🌼🌼🌼🌼
        💟💟💟
        ❤️❤️
        ❤️
        سید مقتدی هاشمی پرست
        سید مقتدی هاشمی پرست
        پنجشنبه ۱ تير ۱۴۰۲ ۱۳:۲۰
        با تشکر فراوان.شعر به خطا تکرار شده ویرایش لازم دارد.
        ارسال پاسخ
        جواد کاظمی نیک
        جواد کاظمی نیک
        پنجشنبه ۱ تير ۱۴۰۲ ۱۴:۱۵
        🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
        🌺🌺🌺🌺🌺
        🪻🪻🪻🪻
        🌼🌼🌼
        🥀🥀
        💮
        ارسال پاسخ
        سیاوش آزاد
        پنجشنبه ۱ تير ۱۴۰۲ ۱۰:۴۱
        سلام هوش مصنوعی مشغول شعر و شاعری، و عشق و عاشقی نشود
        جواد کاظمی نیک
        جواد کاظمی نیک
        پنجشنبه ۱ تير ۱۴۰۲ ۱۴:۱۵
        🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
        🌺🌺🌺🌺🌺
        🪻🪻🪻🪻
        🌼🌼🌼
        🥀🥀
        💮
        ارسال پاسخ
        سید مقتدی هاشمی پرست
        پنجشنبه ۱ تير ۱۴۰۲ ۱۳:۲۸
        با تشکر.آن گونه ای که این شعر بیان می کند ربات هوشمند کم نیاز است. صفات حیوانی و بد خویی انسان را کنار گذاشته عدالت ونیک اندیشی را پیش گرفته است.
        جواد کاظمی نیک
        جواد کاظمی نیک
        پنجشنبه ۱ تير ۱۴۰۲ ۱۴:۱۵
        خندانک 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
        🌺🌺🌺🌺🌺
        🪻🪻🪻🪻
        🌼🌼🌼
        🥀🥀
        💮
        ارسال پاسخ
        نرگس زند (آرامش)
        پنجشنبه ۱ تير ۱۴۰۲ ۱۴:۱۴
        درود وعرض ادب خندانک
        زیبا وخلاقانه بود خندانک
        موفق باشید خندانک
        جواد کاظمی نیک
        پنجشنبه ۱ تير ۱۴۰۲ ۱۴:۱۵
        🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
        🌺🌺🌺🌺🌺
        🪻🪻🪻🪻
        🌼🌼🌼
        🥀🥀
        💮
        فیروزه سمیعی
        جمعه ۲ تير ۱۴۰۲ ۰۱:۲۱
        درودتان باد جناب استاد هاشمی پرست
        قطعه روایتمند و به روزی سروده اید
        هوش مصنوعی مضمون جالب و نوع آورانه ایست
        زنده باد 👏 👏👏👏👏
        نویساوسبزو سرفراز باشید
        🍀🌺🌹⁦☘️⁩🍃💖🍃⁦☘️⁩🌹🍀
        قربانعلی فتحی  (تختی)
        جمعه ۲ تير ۱۴۰۲ ۱۵:۱۵
        درود برشما

        جالب بود خندانک

        خندانک خندانک خندانک خندانک
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        0