پنجشنبه ۲۷ ارديبهشت
شعر غزل
|
|
بی تو این دل می شود پژمرده و زار و نزار
|
|
|
|
|
نشان از خدای جهان است پدر
|
|
|
|
|
ای که مرا خوانده ای راه نشانم بده...
|
|
|
|
|
سینه ی عاقل اونون صندوقچه ی اسراری دیر
چهره ی بشّاشینه عاشق اونون دوستلاری دیر
|
|
|
|
|
طوطی زرین بال طبعم از شعف پر می زند
|
|
|
|
|
باخیشین ساچلارا گُؤز قاشلارا هِچ ساتمامیشام
|
|
|
|
|
به خیالم
یوسف گم گشته ام
هر روز به کنعان
دلم می آید
|
|
|
|
|
سر را سپردم نیمه شب بر عالم دیوانگان
|
|
|
|
|
ترانه مرده از آواز شب پسند کلاغ
|
|
|
|
|
در من زیارتگاه یست
با هفتاد چلچراغ روشن
و هفتاد تصویرجوان ناکام
و هفتاد گلدان لاله رنگارنگ
|
|
|
|
|
لاله ی سرخم عجب داغی عیان داری
سیه خالی به سینه وزان داغت نشان داری
مشام گیرد ز مستان عطر گیسویت
|
|
|
|
|
من از تغییر میترسم. من از اقرار میترسم
من از افشای رازِ سینه ی غمبار می ترسم
|
|
|
|
|
من خسته و آزرده ترینم توچه دانی؟2
هرروز اگر درد ببینم تو چه دانی ؟
دردامنه ی آتش من دود بسی هست
|
|
|
|
|
بیتومنسهممفقطچشمانگریاناستوبس
حالمجنونراببینسردرگریباناستوبس
|
|
|
|
|
شام تاریک مرا شمع شبستان شده ای
|
|
|
|
|
این سوزش صفرای من از
محنت جان نیست
سوزی بهم آمیختهی درد
زمان نیست
|
|
|
|
|
لب تو غنچه ی عشقیست که طعمش عسل است
هرکلام تو به شیرینی ضرب المثل است
|
|
|
|
|
اهل تبریزم من
توشه ام قد خیالی شعرست
|
|
|
|
|
من شهره عالم شدم از غصه ی بی حد
گفتند تویی فتنه گر گیس بریده
|
|
|
|
|
مجالی بر احوال اسرارم بده
من که جاماندم تو انصارم بده
|
|
|
|
|
ای همه ی قرار من بی تو مرا قرار نیست
نقش من و نگار من بی تو مرا قرار نیست
|
|
|
|
|
و بغض های زندگی برایم آه می شود
|
|
|
|
|
دنبال تو بودم که چه عمری به فنا رفت
دنبال دلی عاشِقُ دیوانه نما رفت
در خاطِرِ من یاد تو هرجا که
|
|
|
|
|
بارالها توهمانی که جان می دهد و می گیرد........
|
|
|
|
|
شاخهٔ نیلوفریِ باغ خانه دختر است
|
|
|
|
|
درد سیلی دود و خاکستر الفبای نَفَس
|
|
|
|
|
/
تو عطرِ اطلسی ، یاسی ، عزیزم
|
|
|
|
|
شعر کودکانه ولادت امام رضا (ع)
|
|
|
|
|
عـشـق گاه انگـیزش گاه وسـوسـهگَرست
از دو خـالـی ، در یــک بــیکــران بـــمــان
|
|
|
|
|
مرهم منهتا پیش چشمم نقش جیحونمی کشی
من ساحلی آراممو دریا ی پر خون می کشی
در سینه دارم یاد تو
|
|
|
|
|
مدعی گفت که من دین خدایی دارم
|
|
|
|
|
لبت لبالب رنگی ، به رنگ عَناب است / تَرَنُمِ عطر تَنَت ، همیشه جذاب است
|
|
|
|
|
تا ز تو یاد می کنم، می روم از یادِ خودم
محو سکوت می شوم، در لبِ بیداد خودم
گاه که دردِ دوری ات، می
|
|
|
|
|
دهانِ بسته گِل خوردن ندارد
نگاهِ خسته دل بردن ندارد
به تیپ و جیب و ایمانم مپرداز
بدهکاری کم از مر
|
|
|
|
|
ستایش میکنم دستانِ بابا مهرِ مادر
یه بوسه میزنم بر رویِ ماهِ هر دو گوهر
|
|
|
|
|
من و دیدار تو امشب چه شبی خواهد شد
غزل عشق تو بر لب چه شبی خواهد شد
|
|
|
|
|
مست در ژرفای شهر بی تپش...
|
|
|
|
|
مرا از درد تنهایی بیاور اندکی بیرون
|
|
|
|
|
به آن روزی که در آغوش بابا خفت ....
به آن روزی که بابا گفت
|
|
|
|
|
بیدار به فرمان تو ام حضرت آقا
|
|
|
|
|
مرغِ اندیشه اگر سیرِ فلک بر گیرد
|
|
|
|
|
تو ای نامت نُت زیبای لبها ، مرد میدانم
|
|
|
|
|
حیف که در تاریخ نویسند نامتان
شرتان گیرد دامن ظلم خو دتان
جمع ای زیر تیغ جورتا دست پا زنند
بی ش
|
|
|
|
|
ساقی پِیِ هم ریز که این وقفه عذاب است
پر کن قدحی را که محتاج شراب است
|
|
|
|
|
مردان خدا چشم به بیگانه ندارند
امید بر این خانه و کاشانه ندارند
|
|
|
|
|
آغوشم از رفتن پُره
مردی به دنیا اومده
حالا کجای ساعتی
...
|
|
|
|
|
عاشقی فقط با تو رنج و غم همزاده
از هر چی بترسی و عشق سرت که میاره
|
|
|
|
|
ای قلب بلادیده آشفته محروم
در آتش سینه شده ای ذوب چنان موم
|
|
|
|
|
درهیاهوی زمان با دل رسوا چه کنم
دل تنهای زمین خورده خود را چه کنم
دل خریدار کمی شبنم غم آلوده ست
|
|
|
|
|
⚘میلادحضرت فاطمه معصومه(س)
روزدخترمبارک⚘
|
|
|
|
|
امشب برای رفتنت تبدار و مُضطر است
|
|
|
|
|
نازتو.عاشقانه
دل به فرازِ نازِ تو رفته و باز آمدست
سرخیِ فکر غنچه ها، را به نیاز آمدست
حسرتِ پ
|
|
|
|
|
یار یولینا گوزیم تیکیب هی باخارام گُذارینه
حُسنونی گورمگ ایسته رَم دورمیشام انتظارینه
|
|
|
|
|
دل یارم ز سنگ و میل یاری
ندارد با دل ما سازگاری
|
|
|
|
|
ای بی عاقبتا ن این زمانتان بگذرد
این ظلمت شما شتابان بگذرد
شادی مصیبت و خزان نماند
روسیاهی شما و
|
|
|
|
|
هر درد که دل می کشد از زخم زبانی ست ..
|
|
|
|
|
آواره نبودی تو، بی خانه چه میفهمی
غمگین نَنِشستی در غمخانه... چه میفهمی
هر بار تو را دیدم از ع
|
|
|
|
|
ای ملک سیما که ازتو غیر حیران است تو را
داند حق انسان نگوید هر که، انسان ،است تورا
|
|
|
|
|
عشق، چون آمد، سر و سامان گرفتم
چون درختی خشك بودم، جان گرفتم
از غمت، ای آسمانِ بیقراری
...
|
|
|
|
|
دست در دست خیالت سمت دریا می روم
|
|
|
|
|
من می روم
تا بخوابم
و آنقدر در خواب می مانم
تا تو بیایی !!
|
|
|
مجموع ۴۴۹۳۵ پست فعال در ۵۶۲ صفحه |