چهارشنبه ۲۶ ارديبهشت
شعر فلسفی
|
|
|
|
در جَرَیانم
کمی عمیق تر
کمی کُند تر
و همچنان
در باور دریا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ببین که نذر و نیازی نمی‌کنم، مرادی نیست
ز بود نبود کسی، که اعتقادی نیست
به تفکر نشستم و دیدم، بسی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق در بهار.اجتماعی
همه نفع خود به خواهیم، که زدیگران جداییم
چو ز خویش ما گذشتیم . دل مان شود وفا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باور از بودنِ خود سیر شود می میرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمی دانم خدایا کیستی در مرز باورها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کودکی با پدر شب نشست
گفت :کای پدر چه سرّی درشُکرهست
این همه کرنش وشکر کردن چرا...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گوشت به دهان شیخ بد کیش مده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ببین چگونه به صلابت تهی جهان می‌خندم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و کیست آنکه برای حقیقت بایستد..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب را به تو بنماید و گوید روز است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب صدای تیشه از بیستون نیامد
شایدبخواب شیرین فرهادرفته باشد
حزین لاهیجی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر تو خواهی شهرت و جاهو مقام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مگر ثاقب چه می دانست از اقبال این دوران
که بر گیسوی خلق آویخت عصیان چرخ گردون را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به راستی آیا که ذات آدمی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی، در تابش خورشید، هویدا نمی‌شود مگر؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دختر سی سالهٔ کتاب فروش...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شادان برو.اجتماعی
با اشک دنیا آمدم ، با اشک می میرم هلا
در زندگی بامعرفت، آزاده شو شادان برو
آ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر گل نشست قايق بى بادبان من
ناگاه تيره شد همه جاى جهان من
ماندم ميان ورطه اى از انتظار و ترس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عین و ذهن.دوبیتی فلسفی
عمل از پختگی در کار باشد
زهی بهتر ز قیل و قال باشد
عمل با علم چون همر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برف ها بر روی هم انباشته گشته...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما چه کردیم که بر ما اینگونه گذشت؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هان آن کز فحوا نادیده انگارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و ما همینطور حشره می‌مانیم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شخصی از خویشان واقوام خودش دلگیر شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می خرامد کرکسی چنگال خود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دنیا..جهانشناسی
دنیا به نظر ز دل خیالی است
دنیا ز بقاء سویِ کمالی است
او خالقِ هم زما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر به دام‌دشمن افتادی اسیر
روی در رو میزند مردانه تیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طغیان غروب در پس ابرها
جدال زرد وتُرنجی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی ومرگ. فلسفی
مرگ خواهد جان ز تن گردد جدا
جسم می خواهد که تن با جان شود
دائما این جنگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ز کدامین حریف گلایه کنم
وقتی که خود به خویشتن گرفتارم
کلید من قفلی نمی گشاید از هیچ دری
وقتی که خ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواهم اکنون که دگر بتکده ویرانه کنم
همه بت‌ها شکنم، خرج دو پیمانه کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در تورق برگهای تاریخ
انسان هست و آرزوهای زیبایش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گناهم را نمیدانم ،که آیا من خطاکارم
مرا در محکمه گفتند ،ابد در حبس میماند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نوعى از غم در نگاه هر كسى پنهان شده
هركسى كه واقعا مصداق يك انسان شده
آدم از غم ها به شادى
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راه حق. . حکیمان
هرکه راهش حق بود رنجور نیست
هرکه این ره رفت ازخود دورنیست
هم نجات ِ خود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر بیر اینسان، آنا دیلینن
دونیانی و سِودانی تانیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تجربه ای که درون سینه هاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دانش وجهل .اجتماعی
پرتو دانش دهد نور و بقاه
جهل میسازد تاریک و سیاه
دانش وعلم و تفکر ای پسر
آف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماه دیدم من زپشت پنجره از راه دور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بامعرفت.انسانشناس
در عمل هر کس که دارد معرفت
هر کجا با او توباشی با صفاست
معرفت را پیشه کن در راه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تمام واقعیت های دنیا هم خیالی است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
موج و ساحل دیدنی دارد دریا را زآب
گر نه هر گودال پر باشد زآب دریا نیست
برخیز و ببین این همه دردی ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز هم صبحی دگر با امتحان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن نگاهی که از پنجره ی داغِ غضب میبینی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ترک کن با پاهایت
همه جا را
برای تنهایی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جانشین خدا..فلسفی
نوربخشد عقل انسان برشبا ن
شور بخشد فکرانسان درتوان
سود بخشدعلم انسان هرزم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و ای دیوانه بشنو
سخن دیوانه ای را که
از بهر دیوانگی اش
دیوانه سخن میگوید:
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اوست.فلسفی
این کون ومکان ارادی اوست
آغاز جهان صدای يا هو ست
راهى كه جهان رود ره اوست
ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خورشیدِ سینه سوز مرا آسمان ندید
شب پر ستاره بود و سرِ همدلی نداشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می‌نویسم از این تفاوت ها
چون تشابهی نخواهد بود
حسین_قالیباف
تابان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
🍂بنالند مردم همی از ریا
که الحق ریا هست خود یک بلا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیروز کجا مانده
که جنگلهایش سبز بود و...
چشمه های روانش سرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مغز 2..انسانشناسی
قدرت علمی ز مغز آدم است
عالَمِ هستی به علم او به پاست
این جهان تسخیرعقلِ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم درياى خون اما نگاهم آسمان است
ميان آسمان و موج خون رنگين كمان است
سكون، مرداب بى رحم ت
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۷۲۰ پست فعال در ۲۲ صفحه |
نرگس زند (آرامش)
ودرودمجدد برشما استاد عزیز
سید هادی محمدی
وحید سلیمی بنی
محمد رضا خوشرو (مریخ)
سید امین موسوی نژاد (شیفته) 
محسن ابراهیمی اصل (غریب) 
عباسعلی استکی(چشمه) 
