محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
پنجشنبه 27 ارديبهشت 1403
روز ارتباطات و روابط عمومي 9 ذو القعدة 1445
Thursday 16 May 2024
به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹
پنجشنبه ۲۷ ارديبهشت
شعر دوبیتی
چون ظلم پذیرفتی
در دم ز جهان رفتی
جانت ز تن بیرون شد
چون م
بر اهل ولایت و جهانیان بشارت _میلاد دو والاگهر از بیت طهارت
پدر آتش اگر در خرمن ماست
غم هجران تو در دامن ماست
در خانه هنوزم منتظر هست
سیاهی رنگ بر پیراهن م
بابای‌پیرراتوچه‌تنهاگذاشتی
آخرچگونه‌روی دلش‌پاگذاشتی
می خراب و خم شراب
مستیش دل و دین داده به آب
روزگار پیری و معرکه گیری
شده باب حضرات بی ت
مِی و مُطرب همه جمع اند و برفتم از خویش
مِی زِ ما مَست و خلایق زِ جهان آزادند
هرچه از مستیِ چَش
بارِ دگر در دلِ فصلِ بهار_سبز شده شالی به هر کشتزار
مهر او با ما چه ها کرده
با همه بی وفایها چنین با ما وفا کرده
جودش از عشق و وفا سرشار
بین
دل در گِرو یاد تو ، تَنگ است هنوز / ای آنکه دلم را به رُخَت هست فُروز
زخم کاری را کسی زد که نمی شد باورم
مست از عشقم و از باده و گل
در سر آواز بلند است و نجوای دهل
عجب از گل که در دامن یار است هنوز
چشمان تو تخصیص زده بند جزا را
ای خوب تر از خوب تر از خوب ترینان
لباسِ هوم‌دلی دِ وَر نَکِردی
اهل دل را جز رخ یار هم رهی نیست
جز ز عطرش در سر از او آگهی نیست
دل به دل رازش عیان گشته به عال
چون که شیطان با منش هم راز شد
مکر و تزویر و ریا هم ساز شد
این چنین کار جهان بی ما یه شد
جهان بی‌حس انسان جان ندارد
بیا شوریدگی حاصل بسازیم
بیا از عشق آب و گل بسازیم
درخت عشق ما قامت بلند است
بیا در شاخه اش منزل ب
زمان تجرد:
سرِ جالیز، هر شب تا سحرگاه
ز درد بی زنی، هی میکشم آه
به یاد دلربایی در دل شب
چو بُز ز
گر چه اکنون به دلم غمگینم
لیک در صورت و حال شیرینم
غم از دل ببرد جلوه یار
هستیم را چو در او
درختان و ردای پرنیانی!...خوشا آن که شمیم ِ مهربانی
دستم بگیر ای روح بیکران
یادم بکن تو ای یار مهربان
ترسم ز رنج دوریت ز خویش
نزدیکتر شو و گرما بده ب
درودی بیش بر یار دل افروز
که از یاری وی هر شب شده روز
سلامی بر تو ای هور پر ازنور
که
بنازم بر امیدیه دیارم
گرامی مردمانش افتخارم
چه راحت موی مان جوگندمی شد
چه شد دل بریدی و به من تو سر نمی زنی
ما همه در بند رای او شدیم
این چنین او شیر و ما آهو شدیم
رای او شد مایه عشق و حیات
تا همه مهمان
این اشک من است و غزه‌ی آزاده
کهکشانها اندر این عالم پی هم گشته اند
تا ز پی بذر بشر را کشته اند
بی شمار عالم پی عالم رود
نمیرد آن که از دانش بداند دَرین دنیا، بدی را
بهاران آمده تا جان بگیریم
عشق از دل چون بر آید کینه را پی میزنند
آب چون بر گل بجوشد جمله را تی میزنند
عشق آن اب حیات آ
سال نو شد خانه نو شد جامه نو
ای خدای بخشش و روزی، خدای مهربان
ای خدای مهر و کیهان و زمین و آسمان
تو همانی که دلم بند شده به دلِ او
عید آمده و دل به دریا زده‌ایم
کسب گشته رها و رو به صحرا زده‌ایم
مرغان هوا گریه کنند بر احوال
این قلب شکسته و بند بند شده
با عشق چنین یکسره پیوند شده
چون عشق برون شود همه کون ومکان
در هم
سپری شد همه عمرم که تو را بینم باز /دل فدا شد که ندانست و نمی‌داند راز
چه ناباورانه تو را دوست دارم
ای اهوی ختن به این باغ خوش آمدی
به این باغ پر از عطر و گلاب خوش آمدی
خوش بو و پرگل است
دوبیتی داغ از قدرت الله حاجی پور
شکست آیینه ی بازار مادر
تو رفتی من شدم تکرار مادر
الا ای روشن
آخــــراسفنـــد و بـــاز بوی بهــــــار
چو ن هرم ته دوزخ بر چهره زند هر دم
جز اشک شرابی نیست تا کسر کند ماتم
گر خلد همی اید بر صور
صد هزاران بی کس هر جا برده نا کس شده
نا کسی در بند فکر ناقص و بی حس شده
عشق از دل م
گلی گم کرده روز شب طعنۀ باد
عین و ذهن.دوبیتی فلسفی
عمل از پختگی در کار باشد
زهی بهتر ز قیل و قال باشد
عمل با علم چون همر
آن که افکند ه به ره نور حقش
چشم پوشد ربش از هر گنهش
مشکلی نیست که آسان نشود
چون که حق پرتو ف
بارها توبه شدو توبه شکستم
بعد بیچاره شدم غمزده گشتم
نور حق بر دل تاریک نتابد
روشنی بخش چو د
من به افسونگری چشم تو عادت دارم
چون شعله ای افتاده بر خرمن
هردم زبانه می کشی درمن
کنی شیدا تو بی پاو سری را
توداری نازنین این دلبری راه
کـــــــــجا آرام من باید بگیرم
که کردی رنگ
ای یادازان عمر تلف کرده که بگذشت
ما خام شدیم و ز پسش پخته نگشتیم
از عاقبت کار پریشان شدم امرو
شوق است مرا روی چو ماهت که ببینم
مجموع ۴۸۶۸ پست فعال در ۶۱ صفحه
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
نرگس زند (آرامش)
ودرودمجدد برشما استاد عزیز
سید هادی محمدی
وحید سلیمی بنی
محمد رضا خوشرو (مریخ)
محمدرضا آزادبخت 
مریم کاسیانی 
ساسان نجفی(سراب) 
