شنبه ۱۲ خرداد
اشعار دفتر شعرِ درد و دل شاعر احسان کریمیان علی آبادی
|
|
|
|
تلخ و شیرین، می‌رسد آخر وداع پنجره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من که بی قیدِ چنین هزار دامادم و تو ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خود گذر کن از خطایی، که مفرط نبُوَد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هدف سبز است و آن پیروز باید
که فرداها به از امروز باید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صفحه شطرنج دلها جای مات و کیش نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مازیاران ، ز دیدگان رمیده نشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جز تو من را نیست غمخواری اگر
کن مرا شرمنده با کاری دگر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاعر آن است که بازی کمان را بلد است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر من که تبسمی نمود و من نمودم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زین تنوع طلبی ها دل معشوق شکست
نشد از سبز سَری ، شکر گزاری بکنیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قهری که بوَد ریشه ی آن از کینه
با وصله ی سفسطه نگردد پینه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نوشی که چو نیش است همان به که ننوشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جنگ اول را بکن ، تا صلح آخر مُردِه ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این عادت است که نمک خورده ایم و کنون
بی فکر ، سنگ بر نمکدان بیچاره زدیم
|
|
|
|
|
مهرداد مانا
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
درودمجددبرافسانه ی عزیزم 
احمدی زاده(ملحق)
مهدي حسنلو
ساسان نجفی(سراب) 
افسانه پنام (مولد) 
