با من از کوچ نگو

درود بانوی عزیزم
بسیارزیبا بود

درود بانو
نیمایی بسیار زیبا و دلنشین

درود بر شما عالى

سلام بانوی مهربان
به جرات می توانم بگویم این اولین نیمایی (واقعا نیمایی)بود که از شما خواندم و بسیار زیبا و استوار و وزین سرودی نازنین
جان می دهد برای دکلمه کردن ....

كپى كردم و چند بار خواندمش بى نظيره بانو خيلى زيبا و دلنشين 🙏🏻🙏🏻🙏🏻❤️❤️
و دلم نيامد باز به صفحه شاعرانگى تان نيام و ازتون تقدير نكنم
درود بر شما

تقدير

سلام
افرین و ممنون از شعر زیبایتان

درود برشما
بسیارزیباست

سرکارخانم بافرانی، ، بانوی گرامی، سلام علیکم.
........................................................................
بامن ازکوچ نگو، مردِ پریشان حالم
من ازاندوهِ شبِ دورشدن، بیزارم
پا به پایِ دلِ هرابر،اگر دورشوی، می بارم
..................................................................
دستمریزاد بزرگوار.....بدونّ اغراق می گویم....درین وانفسایِ گفتن ونوشتن، به بهانه ی سبک های مختلف......یک نیماییِ زیبا وبدونِ نقص راخواندم......
خسته نباشید...ولی(باپوزش) ...باوربفرمایید ...کسی چندان حال وحوصله ی خواندنِ اشعارِ طویل راندارد....گرچه....مفهوم باید به اتمام برسد......مؤید باشید انشاءا..........

درود بر شما

افرین بانو ...................زیبا می نویسید

درود بیکران
احساس شما بانو ستودنی است
اگر شعری باشد که با هر بیت به شما عشق می دهد و با خواندنش لذتی موفور میبرید,,چه غم از طویل بودن............

من اگر دور شوم از تو شبی خواهم مُرد
تو اگر دور شوی غصّه تو را،.. نه، هرگز!
من به جایِ دلِ سرسختِ تو هم
غصّه ها خواهم خورد
تو اگر دور شوی جنگلِ رویاهامان
رختِ پاییز به تن خواهد کرد
تو اگر کوچ کنی، عشق هَرَس خواهد شد
تو اگر دل به زمستان بدهی
سوزِ راهی شدنت صبرِ مرا خواهد برد
محضِ تنهایی من از هوسِ بال گشودن بُگذر
غصّه ات را چه کسی بعدِ دلِ رنج کِشم،... خواهد خورد؟