کیمیای عشق

ولی از عمرگران لحظه ای عاشق بودن


به از انی که همه سال بمانی در خواب


درود برادربزرگوارم
غزل زیبایی بود

درود گرامی
بسیار زیبا و متفاوت

موفق و موید باشی




دوش از غصه نادیدن تو مست و خراب


سر به بالین غمت با قدحی از می ناب





مست از کوچه یادت گذری کرد دلم


چشمه چشم ترم گشت پراب





سالیانی به در خانه متروک نشست


تا بگیرد زدر خانه معشوق جواب


بی خبر از همه جا عمر گرانمایه برفت


خرمن موی دلم گشته به رنگ مهتاب


شاید عمری که به تاریکی این کوچه گذشت

وزن کم دارد
نتوان یافت دگر هچو سراب

برادر عزیز اثرتان زیباست
جسارتا ، غزل علاوه بر قانون قافیه ها اسلوب دیگری از لحاظ طول و وزن و ... هم دارد که الزامست رعایت آنها.
برقرار باشید

غزلی کاملا کلاسیک با محتوایی زیبا خواندم .
مفهوم عالیست به روان ی خوانش هم توجه فرمایید

درود بر شما