عشق مقدس

یک شب میان باور من قد عَلَم کرد
حسی که از عشقی مقدس سر درآورد
آن شب به عمق خاطر من راه می یافت
عشقی میان بازوان تنگ یک مرد
در لامکان و لازمان پیوند می خورد
تن ها و جان ها، فارغ از تنهایی و درد
آنجا که ما از صرف فعل خود گذشتیم
جولان زیبای جنون بود و تبی سرد
وقتی کنار مرز تن خواهی نشستیم
لذت سرش را روی پای عشق خم کرد
حالا فقط "ما" مانده باقی از من و تو
دیگر نخواه از من که برگردم به یک فرد!