مادر

تقديم به خواهر هميشه مهربانم ندا پيرستاني كه در غم از دست دادن مادر فرشته اش به سوگ نشسته است.

رها شدي

سرد سرد

در آغوش خاك

حالا چشمهاي بي تابم

پلك بر هم نمي زنند

امشب چگونه گرم كنم

خانه اي را

كه از انجماد حضور غايبت

لبريز است

امشب

غريبانه به هاي هايمان مي نگرم

اندوهم را ببين

كه قد كشيده است

و زخم شكفته ام را

كه لمس نمي شود

فردا آهوي سپيد

سكوت دكمه ي جامانده بر پيراهني را

صدا مي زند

و من

سرم را پيوند مي زنم

 با خاكهايي كه

تو را

در آغوش كشيدند

مادر

 از امشب تو را

كم دارم

تو را و صبوري هاي تو را

ديگر

كلمات بر سرم آوار مي شوند

و من مي مانم و پيراهن خالي ات

كه جسم مهربانت را

 براي هميشه

درون خود گم كرد....

ندا عزيزم كاش امشب كنارت بودم.اما با تو مي گريم .... كلمات كوچكم را به بزرگواري روح مادر مهربانت ببخش...روحش شاد

( خواهرت گلي )