وعده

پشت من خنجرِ دوست ، مشت من بر دیوار
هشتِ من گیرِ نه و ، میل من بر سیگار
خوابها دیدم از عشق ، عشقِ ربانی و خاص
وقتِ حساسِ دلم ، شود این عشق خلاص
میش ها در برهوت ، گرگها لای علف
آبِ پاکی نجس است ، از طهارت چه هدف
سوخت در پای نماز ، مهر و سجاده و عطر
حرفها بی معناست ، کمتر از سایه ی چتر
مرزها در تب و تاب ، همه درگیرِ حراج
وعده هایی که هنوز ، مانده در دستِ علاج
آدمی چیست جز این ، حضرت و حسرت و صبر
در حبابیم و سراب، در پیِ  بارشِ ابر
کمری راست مباد از غم و ظلم و ستم
وعده ها بی سبب اند چه فراوان و چه کم
مرد میخواهد از این خیمه ها برخیزد
عاشق از لذت مرگ که نمی پرهیزد