کشتی نجات

شده آغاز زتو نغمهء هر  زیر و بمم

من به عشق تو شبی دست گرفتم دف و نی

مست و بیخود شده از خویش به کف ساغر و می

در تو جاری شدم آنگاه چو خون در رگ و پی

و شدم شهره به آفاق خراسان تا ری

``تو ولی بی خبر از حال منی ، در عجبم``

همچو من در گرهء زلف تو آواره بسیست

دیگری در نظرت با من بیچاره یکیست

آنچنان محو شدم در تو که معلومم نیست

من تواَم یا تو منی یا من و تو هر دو یکیست

``من، تو گشتم که بدانی بُوَد از تو منمم``

من که از بادهء چشم سیهت مخمورم

نیست جز دُردکشی از نگهت منظورم

 با تو من از همه ادیان الهی دورم 

بر سر دار اناالحق زنم و منصورم

``در رهت سنگ ببارد به سرم نیست غمم``

دل به دریا زده ام سمت فرات آمده ام 

از پِیَت ای شَهِ شیرین حَرَکات آمده ام 

تو همه نوری و من از ظلمات آمده ام 

غرقه ام در پی کشتی نجات آمده ام 

``تو بِدَم بر تن این (نی) که بُوَد از تو دَمَم``