تلخ به مانند زندگی

چه داستان تلخیست زندگی... چشمانت را باز میکنی و خودت را در میان هزاران آدمیزاد دیگر میبینی ، هر روزت پُر از چالش ها و مشکلاتی است که ممکن است هر کسی را از پا در بیاورد... گاهی احساس میکنی اطرافیانت تو را به عنوان یک طعمه میبینند و فقط برای حل مشکلات خود از تو استفاده میکنند در این زندگی شایدها حرف اول را میزنند شاید روز فنجان قهوه ات را بنوشی و شب در میان مردگان ناله و زاری کنی شاید در یک ساعت مادرت را فرشته‌ ببینی اما لحظاتی بعد دختری را بپرستی نمیتوان فهمید که پایان این داستان تلخ چه چیزی است زندگی با تمامی لبخندها و اشک هایش روزی به اتمام میرسد و برای همیشه پرونده‌ی این زخم ها بسته میشود...