پنجشنبه ۲۰ ارديبهشت
|
|
شادباش سال نوی میلادی بر تمامی برگزار کنندگان این جشن.
|
|
|
|
|
بهترین صدایی که شنیدم ، صدای این دختر هنرمند بود .
|
|
|
|
|
مکتب ادبی نورگرایی
شعر پیشرو
شعر سروش
|
|
|
|
|
واعظ اندر خلوتی با خلعتی مهتاب دید
|
|
|
|
|
چیزی به وقتِ
عروسی کلاغ ها نمانده
پیراهنی سرخ بر تن
انگشترهای خود کن...!
|
|
|
|
|
من شاعر اشعار روانم ای دوست
|
|
|
|
|
عجب شاخ شده ای روزگار!!!!
|
|
|
|
|
شب یلدا....شروع خاطرات تلخ سرما
|
|
|
|
|
برهم بزن سكوت ِ غم انگيز خانه را
|
|
|
|
|
خون نریزد از بدن گر با شکافی دردناک
|
|
|
|
|
ریشه در آتشی دارم....که شعله از جهنم فریب می گیرد
|
|
|
|
|
ای صاحب هستی من شرمسارِ شرمسارم
|
|
|
|
|
واي بـر آن مردم مغـرور مست
غـره و مغرور و خوديت كه هست
كبـر خـودش
|
|
|
|
|
ای ابرهای پاره پاره !
دیگر برای من ،
هیچ ، نمانده چاره
|
|
|
|
|
خون میکشد ز لاشه به فرجام خامشی
آتشفشان خشم که خاموش میشود
|
|
|
|
|
رو بوم نقاشی کشیدم من تصویری از چشمای بارونی
زیباترین نقاشی دنیاست یک جاده و چشمای بارونی
|
|
|
|
|
عشق سه حرف بیش نیست
اما
سه روز زندگی تو را تباه میکن....
|
|
|
|
|
کاش می شد زیر باران ، با تو باشم...
|
|
|
|
|
(۲۰۲۳ مهربان ترباش لطفا)
سالی باش پر ازآرامش
پر از امید وعشق
خاطرات خوب و شادمانی های تازه
پر از
|
|
|
|
|
هر بار که شعری از من
بدستت رسید
بیادم فاتحه ای بخوان ....
من لابلای این شعرها
بارها
برایت مرد
|
|
|
|
|
( من زاده ی زمستانم...)
من زاده ی زمستانم...
زاییده ی انارهای ترک خورده!
زاده شده ی سپیداری سپی
|
|
|
|
|
یکی سنگ ویکی هم مثل شیشه
یکی هم مثل من زدی از ریشه
|
|
|
|
|
خواهد آمد روشنای چشم ما دل بد مکن
سر زند از بامِ ما بَدرُ الدُجی دل بدمکن
|
|
|
|
|
انگشتر زنهار
یک قـدم از دل برون رفت یار من /
بین که مشـکل تا کجـا شــــــــــد کار من //..
|
|
|
|
|
با یک طلوع ساده روشن کن جهان را
|
|
|
|
|
محال است که ایران ویران شود
کنام شغالان و دیوان شود
|
|
|
|
|
هر لحظه به ذکر حق تنفس داری؟....
|
|
|
|
|
یارب برسان تو این مرگ مرا
خاموشی آن گور تنگ مرا
|
|
|
|
|
آسمان اي آسمان
آسمان اي آسمان كن ياري ام
همنوا شو با شبِ بيداري ام
|
|
|
|
|
داغت،
داغست هنوز
ای داغ دیدهترین،
-باغ جهان.
|
|
|
|
|
دونیا ایکی بولمده پایلاشیپدیر
بیری منیم یاشلی گوزلریم
|
|
|
|
|
بیکَس و کارم اما؛
به مهمانی گنجشکها،
--دعوتم!
لیلا_طی
|
|
|
|
|
گرچه سهمِ بختِ من از باغِ عالم خار شد
در دل ای تک شاخهٔ زیبای مریم دارمت
|
|
|
|
|
از گُل خوشگل خشخاش خوشم می آید
|
|
|
|
|
ماه آبان ماه باران ماه خون
|
|
|
|
|
کاروان در سیل خود غرق است و یاران در غرور
می نوازند و چه سرد است این سرور سوت و کور
|
|
|
|
|
بریزم پای مجمر قند شیرین فریمان را
|
|
|
|
|
چشمانش
پیانو می نوازند و
من در نگاهش می رقصم.
|
|
|
|
|
نه راه رفتن ، نه راه ماندن
|
|
|
|
|
از این تقدیر لامذهب،عجب دارم که در پایان_عدم را بر من بی جان،تو جان پرور رواکردی!
( سیده آذرک نورخو
|
|
|
|
|
دراقیانوس ذهنم ،
غرق میشدم که تو،
برایم شدی ناجی
با تو همنوا شدم
درست است که من هیچ ام اما ،
|
|
|
|
|
آدم دينـدار ، كه بـد كار نيست
بر ضـرر جمعـي ، ديّـار نيست
آدم
|
|
|
|
|
این دل خونه خراب
دست بردار نبود
هرچه گفتیم
گوش نداد
این دل خونه خراب
پی رویی میگشت
پی آشفته م
|
|
|
|
|
خیابان ،،،،،،،،،،،،،،
،،،،،،،،،,جنگ
|
|
|
|
|
هرکه در عالم شود مشهور عشق
هم شود مخمور هم مقهور عشق
|
|
|
|
|
هوا چه سرده
دستام میلرزه
یادت میوفتم
قلبم میلرزه
|
|
|
|
|
از کار این دل کس ندارد خبر
|
|
|
|
|
اینگونه با عشقت غم انگیزم نکن بانو
|
|
|
|
|
رشک مبر بر قله های دور...
|
|
|
|
|
تو ای سردار دلها، ای دلاور
سپهبد، رستم دستان، تکاور
|
|
|
|
|
دل را به هرکس می سپارم نامرد می کرد
هرکس می رسید و خنجری در آن فرو کرد
اسیر و دل شکسته در میان غم
|
|
|
|
|
مثل مرغی در قفس جا مانده آوازم شکست
|
|
|
|
|
چرا عشق آتش و اشک و خزان جاودان دارد
|
|
|
|
|
دور از هوای هرزه نگاهی شناختم
در روشنای وقت سیاهی شناختم
|
|
|
|
|
تا در قلوبِ مردمان بَذرِ ریا پاشیده اند
با خود پسندی برده اند از ذاتِ هر معنا شَرف
|
|
|
|
|
اندک اندک ساقط از هستی شدی .....
|
|
|
|
|
آدم نيكو سِـيـَر ، از قوم و خويـش
رو به هدايـت بِـبَرد ،خلق پيـش
هـ
|
|
|
مجموع ۱۲۳۹۵۱ پست فعال در ۱۵۵۰ صفحه |