مطابق نیست ذهنم با حقیقت

برای      درک عالم              یا زمانم        

بسنده       کی بود      شک و گمانم

اگر    از غیب    ،    چیزی   عایدم شد          

گمان دارم   یقینی             بایدم شد

ولی افسوس این هم یک گمان است   

بدینسان       عالمم امن و امان است

اگر درک از یقین  ، باشد چنین سخت   

بود از بد بیاری      ،     وز نگون بخت

حواس آدمی       ،         حق را نتابد   

اگر تابد      ،             حقیقت را نیابد

مطابق نیست ذهنم          با حقیقت   

مرا گمره کند                 امر طریقت

اگر من       آن حقیقت را         نیابم   

رهم را گم کنم   ،       من در سرابم

نه اصلی      متفق بر آن          بماند   

نه درکی     از جهان    کس هم بداند

جهان   آشفته گردد       چون جدالی  

حقیقت  هم نماند             جز خیالی