نگاه گل سرخ

( نگاه گل سرخ )

شیراز شکفت ، در پگاه گل سرخ

خورشید دمید ، در نگاه گل سرخ

صد غنچه درید ، جامه بر تن ز بهار

هر بوته ی گل ، چون سپاه گل سرخ

بر تربت رند ، بلبلان نغمه زنان

بر سر همه تاج  ، چون کلاه گل سرخ

هر بوته که رست در یکی فرش چمن

بر خاک نهاد  ، سر به راه گل سرخ

در جام گلاب ژاله ای از غم تاک

مستی ز کجاست از گناه گل سرخ ؟

از حمله ی باد بر نهال گل سرخ

پیچیده به باغ ، عطر آه – گل سرخ

" همزاد  " کجاست ؟ سر خوش از عطر بهار

آرام گرفت ، در پناه _ گل سرخ

***********************