در اوج پائیزم کنون

در اوج پائیزم کنون 
حال مرا تفسیر نیست 
خاموش خاموشم کنون 
خواب مرا تعبیر نیست 
اندوه بی پایان او 
در کلبه ویران تن 
صد زخم کهنه میزند 
جان مرا بهبود نیست 
ای روزگار نا نجیب 
ای خاکی افسانه ای 
ای وادی عشق و جنون 
روح از تنم پر میزند 
در خانه ای که یار نیست 
دیشب دوباره با غمش 
با دلخوشیهای کمش 
پیمان یاری بستم و اینک پر از آرامشم 
آرامشی که خواب نیست 
دیگر نمیدانم چرا ... مرزی میان زندگی با یک خیال واهی و رویایی پائیز نیست 
او را دگر گم کرده ام 
در مرز رویا و خیال 
چشمان خود را بسته ام 
از رسم دنیا خسته ام 
دیگر نمی بینم خدا 
اورا که با من یار نیست . 
دنیا پر از زیبایی است اما نمی بینم دگر 
رنگین کمان شادی است اصلا نمیخواهم دگر 
تنها نیاز و خواهشم حال دل تنهای اوست 
تنها خیال و باورم اندوه بی پایان اوست 
من در میان زندگی تاریکم و بی انتها 
در اوج پائیزم کنون 
حال مرا تفسیر نیست . 
سعید عدیلی پور 🍂94/7/24